Λαογραφία

Δημοσιεύτηκε στις Πέμπτη, 18 Απριλίου 2013 13:06
Εμφανίσεις: 2677

Επιλογές από το βιβλίο του Νίκου Χ Ζαφειρόπουλου «Ψάρι Ηραίας Γορτυνίας»


Διαδέσκασης Ήθη και Έθιμα

 

**Γιωργημ βαρούν τα σήμαντρα, σημαίνουν οι καμπάνες,
Δεν πας Γιωργή στην εκκλησιά, δεν πας να ματαλάβεις.
Εγώ μανά μ' κολάστηκα όταν ήμουνα στρατιώτης,
Όλοι τα δέναν τα άλογα σε λεμονιάς κλωνάρι
Και εγώ πήγα και το έδεσα σε μαυρομάτας μνήμα.
Και σκάψε με τα νύχια του και με τα πεταλά του,
Βγάζει την κόρη ζωντανή? μέσα από το μνήμα.
Στο στήθος της φορά σταυρό, στα χέρια της βαγκέλιο,
όλοι φιλούνε το σταυρό και εγώ το μαγουλό της.**

**Στη βρύση στέκω και διψώ, νερό κρατώ δεν πίων.
Πικρό πικρό μου φαίνεται, γυρίζω και το χύνω.
Τηράγοντας τις όμορφες, μου πήραν το κανάτι.
Της το γυρεύω θαρρετά, της έρχεται γινάτι.
Κανάτι ξύλο κάνατο, να είχα το ριζικό σου
Που σε βαστούν οι γέμορφες, και πίνουν το νερό σου.
Δεν είναι κρίμα να διψώ και να είμαι και στη βρύση
Και να μην έρχεται καμμιά, εμένα να φιλήσει
Τη δίψα μου να σβήση.
Τρείς αδελφούλες είμαστε, και οι τρείς μαυρομματούσες.
Τη μια τη λένε βαμπακιά, την άλλη κρύα βρύση,
Την τρίτη την καλύτερη τη λένε κυπαρίσι.
Να φίλαγα τη βαμπακιά , να πιώ νερό απ' τη βρύση,
Να ' στρωνα να κοιμόμουνα κοντά στο κυπαρίσι. **

**Πέντε χρόνους μέσ' στα ξένα Κωνσταντίνα μου
κι άλλους πέντε στα νησιά
Κωνσταντίνα σ' αγαπά
Πέρασ' απ' τη γειτονιά σου Κωνσταντίνα μου
μου έδωσες μια μαχαιριά
Κωνσταντίνα σ' αγαπά
Σου είπα πέτα τη τη ρόκα Κωνσταντίνα μου
Και μην φτιάχνεις πλιά προικιά
Κωνσταντίνα σ' αγαπά
Σένα το 'χει η ομορφιά σου Κωνσταντίνα μου
Τι τα θέλεις τα προικιά, Κωνσταντίνα σ' αγαπά
Άσπρο είν
  το πρόσωπο σου. σαν τη κόλλα το χαρτί
Κόκκινο το μάγουλο σου.... σαν το μήλο στη μηλιά
και λιχνό είναι το κορμί σου Κωνσταντίνα μου

Κοιτάζοντας στο αύριο έρχονται άθελα μας μνήμες από το παρελθόν, βιώματα από την παιδική μας ηλικία. Καταστάσεις πού ζήσαμε και που μας συντροφεύουν στη ζωή μας, πολλές φορές σε καθημερινή βάση. Οι μνήμες οι δικές μου πολλές


και λυγίζει σαν λυγιά
Κωνσταντίνα σ' αγαπά.