Διάλογος Μένιππου και Ερμή ...

Δημοσιεύτηκε στις Σάββατο, 05 Ιουλίου 2014 23:04
Εμφανίσεις: 2887

Λουκιανού «Νεκρικοί Διάλογοι» 

Διάλογος Μένιππου[i] και Ερμή

 

Μ. Μωρέ, που βρίσκονται οι όμορφοι και οι όμορφες, Ερμή μου; Ξενάγησέ με, γιατί είμαι νιοφερμένος.

Ε. Δεν ευκαιρώ βρε Μένιππε, μα κοίτα  κατά κει, προς τα δεξιά, όπου βρίσκεται ο Υάκινθος κι ο Νάρκισσος, ο Νηρέας κι ο Αχιλλέας, η Τυρώ, η Ελένη κι η Λήδα και με λίγα λόγια όλες οι ομορφιές της παλιάς εποχής.

Μ. Κόκαλα βλέπω και νεκροκεφαλές χωρίς σάρκα, που οι πιο πολλές μοιάζουν.

Ε. Αμ’ εκείνα είναι τα κόκαλα που όλοι οι ποιητές θαυμάζουν, ενώ εσύ δείχνεις πως τα περιφρονείς.

Μ. Ναι, μα δείξε μου την Ελένη, γιατί δεν μπορώ να την αναγνωρίσω μόνος μου.

Ε. Τούτη δω η νεκροκεφαλή είναι η Ελένη.

Μ. Και λοιπόν για δαύτην αρματώθηκαν τα χίλια καράβια απ’ όλη την Ελλάδα, τόσοι Έλληνες και βάρβαροι σκοτώθηκαν κι έχουν καταστραφεί ένα σωρό πόλεις;

Ε. Αμ’ δεν την αντίκρισες ζωντανή τη γυναίκα, βρε Μένιππε, αφού και συ θα ‘λεγες πως δεν πρέπει να της κρατάμε κακία, «γιατί για χάρη τέτοιας γυναίκας τράβηξαν τόσον καιρό μεγάλα βάσανα». Επειδή είναι φανερό πως και τα λουλούδια σαν είναι ξερά και τα βλέπει κανείς ξεθωριασμένα, θα του φανούνε άσχημα. Μα όταν ανθούν κι έχουν τα χρώματα τους, είναι πανέμορφα.

Μ. Λοιπόν ετούτο με παραξενεύει, Ερμή μου, που οι Αχαιοί δεν κατάλαβαν πως βασανίζονται για κάτι που είναι τόσο λιγοζώητο και μαραίνεται εύκολα.

Ε. Δεν έχω καιρό ν’ αρχίσω τις φιλοσοφίες μαζί σου, Μένιππε, μόνο εσύ διάλεξε μια θέση, όπου σου γουστάρει, και πέσε να ξαπλώσεις.     Κι εγώ τώρα πάω να φέρω τους άλλους πεθαμένους.

 

 

 

Opsarion.gr


[i] Κυνικός φιλόσοφος του 3ου π.χ. αιώνα. Ο Λουκιανός υπήρξε θαυμαστής του.