Χωρίς άρτους & θεάματα γίνεται;

Λεπτομέρειες: Δημοσιεύτηκε στις Δευτέρα, 17 Αυγούστου 2020 09:31; Εμφανίσεις: 962

Για τον καθένα από εμάς, το χωριό είναι πολλά και διαφορετικά πράγματα, βρισκόμαστε σε αυτό κατά περιόδους, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, είτε επειδή μπορούμε και θέλουμε είτε επειδή δεν μπορούμε. Κι εδώ οι λόγοι είναι αρκετοί, οι συνθήκες ζωής σε άλλους επιτρέπουν και σε άλλους όχι τις συχνές και τις πολυήμερες διαμονές σ’ αυτό. Πέραν αυτών, η συνήθης αναφορά μας στο χωριό έχει να κάνει και με το πανηγύρι του και, όπως ομολογούν τουλάχιστον τρίτοι, ξένοι δηλαδή προς εμάς, το χωριό μας κρατά ακόμα και κάνει ένα καλό πανηγύρι, σε σχέση φυσικά με κάποια χωριά που δεν κάνουν καλό. Αλλά κι εδώ πάλι, θα πρέπει να μπούμε στην αναζήτηση του τι είναι καλό και κακό και ποιος ορίζει αυτά τα πράγματα. Η κοινή γνώμη;

Το φετινό καλοκαίρι λοιπόν, δεν είχαμε και δεν θα έχουμε πανηγύρια. Οι λόγοι είναι γνωστοί οπότε ας μην τους επαναλάβω κι εγώ, κουραστικό είναι. Σε ό,τι αφορά το χωριό μας, πιθανολογώ πως δεν θα γίνει πανηγύρι, γι’ αυτό το θέμα κάποια στιγμή θα έχουμε ανακοίνωση πιστεύω από την Αδελφότητα με το τι θα κάνει και τι όχι σε λίγες μέρες, του Αγιαννιού δηλαδή.

Βλέποντας όλο αυτό το διάστημα που είμαι στο χωριό, την απουσία πανηγυριών από γειτονικά χωριά ή και μακρινότερα, σκέφτομαι ανάποδα και λέω, πόσο τυχερή είναι η δημοτική μας μουσική που, έστω και κάτω από τις συνθήκες της απαγόρευσης, δεν θα κατακρεουργηθεί όπως κάθε καλοκαίρι. Διότι, τα πανηγυριώτικα δημοτικά τραγούδια είναι μόνο για θεάματα, δεν είναι δημοτική μουσική αυτή που ακούγεται σε αυτά και ούτε οι κυνηγοί της αρπαχτής είναι εκφραστές της λαϊκής μουσικής μας παράδοσης. Πάντοτε όμως ο κανόνας έχει εξαιρέσεις και υπάρχουν φυσικά και πολύ καλοί μουσικοί, αλλά χάνονται ως συνήθως από το πλήθος των μετριοτήτων.

Η τύχη έχει σταθεί ευνοϊκή σε μένα, και, χωρίς να είμαι «ειδήμων» περί της δημοτικής μουσικής μας, έχω στο αρχείο μου περισσότερα από 5 χιλιάδες παραδοσιακά τραγούδια απ’ όλη την Ελλάδα, 70 χιλιάδες και παραπάνω λαϊκά, ρεμπέτικα και έντεχνα άλλα τραγούδια, οπότε, μπορώ να πω ότι ακούω μουσική, ειδικότερα δημοτική. Έχοντας ακούσματα από όλες αυτές τις παλιές 5 χιλιάδες περίπου παλιές ηχογραφήσεις των δημοτικών τραγουδιών μας, έκ των πραγμάτων, έχω αποκτήσει ίσως μία μικρή έστω διακριτική ικανότητα να ξεχωρίζω το καλό από το πανηγυριώτικο. Μπορεί πάλι, να λαθεύω και να μην λέω καλά τα πράγματα, δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσει κανείς μαζί μου.

Ειδικότερα για το χωριό μας, και τις λαϊκές ορχήστρες που κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί, έχω να προσθέσω και κάτι άλλο. Το ρεπερτόριό τους είναι πάρα πολύ φτωχό και τα τραγούδια που μπορούν να πούν σε μία βραδιά πανηγυριού, μετά βίας ξεπερνά τα είκοσι δημοτικά τραγούδια! Αυτή η έλλειψη του πλούτου των τραγουδιών μας, δεν στέκεται εμπόδιο στον κόσμο να χορεύει και να διασκεδάζει διότι σε ένα πανηγύρι δεν πάς ν’ ακούσεις μουσική αλλά να χορέψεις και να διασκεδάσεις. Δυστυχώς, τούτο το καλοκαίρι, ο κόσμος δεν θα χορέψει όπως άλλες χρονιές. Ας είναι, μπόρα είναι και θα περάσει.

Βασίλης Αναστασόπουλος