Ο Πρατίνος στον Μεγαλοτέλη ...

Αρχαίων επιστολές

(Αγροτική)

 

Πρατίνος Μεγαλοτέλει

     Χαλεπός ήν ημίν ό στρατιώτης, χαλεπός. Επεί γάρ ήκε δείλης οψίας και κατήχθη ού κατά τύχην αγαθήν είς ημάς, ούκ επαύσατο ενοχλών τοίς διηγήμασι, δεκάδας τινάς και φάλαγγας ονομάζων, είτα σαρίσας και καταπέλτας και δέρρεις, και νύν μέν ως ανέτρεψε τους Θράκας τον προηγεμόνα βαλών μεσαγκύλω, νύν δε ως κοντώ διαπείρας τον Αρμένιον απώλεσεν.

     Επί πάσι τε αιχμαλώτους παρήγε και εδείκνυ γυναίκας, άς έλεγεν έκ της λείας υπό των στρατηγών αριστείας αυτώ γέρας δεδόσθαι.

     Τώ δε εγκανάξας κύλικα ευμεγέθη φλυαρίας φάρμακον ώρεγον, ο δε και ταύτην και πλείονας επί ταύτη και αδροτέρας εκπιών επαύσατο της αδολεσχίας.

 

Ο Πρατίνος στον Μεγαλοτέλη

     Δύσκολος, πολύ δύσκολος, ήταν για μας ο στρατιώτης. Ήρθε προχωρημένο δειλινό και τοποθετήθηκε σε μας για δυστυχία μας και δεν έπαψε να ενοχλεί με τις αφηγήσεις του, μιλώντας για δεκαρχίες και φάλαγγες, σάρισες, καταπέλτες, ασπίδες και θώρακες και πως κυνήγησε τους Θράκες, χτυπώντας τον αρχηγό τους με ακόντιο και πως διαπέρασε με το κοντάρι και σκότωσε τον Αρμένιο.

      Σε όλους έλεγε για αιχμαλώτους που έπιασε και καυχιόταν για γυναίκες που, όπως έλεγε, του τις έδωσαν οι στρατηγοί από τη λεία για να βραβεύσουν την ανδρεία του.

     Του γέμισαν μια κούπα μεγάλη που πιστεύεται πως είναι φάρμακο της φλυαρίας κι αυτός την ήπιε όχι μόνο αυτή, αλλά και άλλες απανωτά κι αφού ήπιε κάμποσες δεν έπαψε να φαφλατίζει.

 

 

 

Opsarion.gr