Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Το δάγκωμα της οχιάς ...

• 
• 

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Κυριακή, 27 Αυγούστου 2017 10:20

Εμφανίσεις: 3036

Μια θλιβερή ημέρα ο Ζαρατούστρας είχε αποκοιμηθεί σε μια συκιά από κάτω με το πρόσωπο ακουμπισμένο στα μπράτσα του. Μα τότε ξαφνικά κάποιο φίδι τον δάγκωσε κοντά στο λαιμό κι’ ο Ζαρατούστρας ούρλιαξε από τον πόνο. Όταν άνοιξε τα μάτια αντίκρυσε το φίδι. Κι’ η οχιά μόλις αναγνώρισε το Ζαρατούστρα έκανε μια αδέξια στροφή και προσπάθησε να φύγει. «Όχι ακόμη, πριν σ’ ευχαριστήσω. Με ξύπνησες στην πιο κατάλληλη στιγμή, γιατί ο δρόμος που έχω να διανύσω είναι πολύς ακόμη», είπε ο Ζαρατούστρας.

«Ο δρόμος σου τελείωσε γιατί το φαρμάκι σκοτώνει» είπε με κάποια θλίψη η οχιά. Ο Ζαρατούστρας τότε χαμογέλασε, «μήπως είδες ποτέ σου να πεθάνει ο δράκος από το δηλητήριο του φιδιού;, έλα πάρε πίσω το δηλητήριο, γιατί δεν σου περισσεύει να μου το χαρίσεις».

Η οχιά τυλίχτηκε πάλι γύρω από το λαιμό του και πήρε το φαρμάκι πίσω από την πληγή του.

Όταν κάποτε διηγήθηκε το μύθο του ο Ζαρατούστρας στους μαθητές του, τον ρώτησαν: «Και το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας σου ποιο θα είναι Ζαρατούστρα;». Κι’ εκείνος αποκρίθηκε.

Αφού οι καλοί και οι δίκαιοι με ονομάζουν περιφρονητή της ηθικής η ιστορία μου πρέπει να είναι ανήθικη.

Αν έχει κανείς έναν εχθρό δεν πρέπει να του ανταποδίδει το κακό με το καλό, γιατί αυτό θα του προκαλούσε ντροπή. Πρέπει να του αποδείξει πως έπραξε κάτι καλό.

Είναι προτιμότερο να εξοργίζετε τον άλλο παρά να τον κάνετε να ντρέπεται. Μα αν σας αναθεματίσει, δεν θα προτιμούσα να τον ευλογήσετε. Θα είναι προτιμότερο να τον αναθεματίστε κι’ εσείς!

Αν σας αδικήσουν μια φορά προσπαθήστε να προσθέσετε σ’ αυτήν κι’ άλλες πέντε ακόμη, μικρότερες. Είναι θλιβερή η εικόνα εκείνου που στεναχωριέται από την αδικία.

Πρέπει να το γνωρίζετε. Όταν ανταποδίδεται η αδικία μένει η μισή, ενώ όποιος έχει τη δύναμη πρέπει να σηκώσει ολόκληρη την αδικία.

Η μικρή εκδίκηση είναι προτιμότερη από την αποφυγή της εκδίκησης. Αν η τιμωρία είναι δικαίωμα και τιμή για τον παραβάτη, τότε δεν την επιθυμώ καθόλου την τιμωρία σας.

Είναι πολύ πιο ευγενικό να ρίχνεις το άδικο στον εαυτό σου, παρά να του δίνεις δίκαιο, μάλιστα όταν αυτός έχει δίκαιο. Γι’ αυτό όμως απαιτείται πλούτος πολύς. Αποστρέφομαι την ψυχρή δικαιοσύνη σας, γιατί ο δήμιος φαίνεται να προσμένει με το ψυχρό μαχαίρι του μέσα από τα βλέμματα των δικαστών σας.

Μα πέστε μου λοιπόν που είναι η δικαιοσύνη, που είναι η αγάπη με τα ορθάνοιχτα μάτια;

Που είναι η αγάπη αλήθεια, που μπορεί να υποφέρει όχι μόνο την κάθε τιμωρία αλλά και την κάθε ενοχή;

Που είναι η δικαιοσύνη αλήθεια, που δικαιώνει όλους τους άλλους εκτός από τον δικαστή;

Θα προτιμούσατε ν’ ακούσετε κι’ αυτό ακόμη; Όποιος θέλει να είναι δίκαιος ως τα βάθη της ψυχής του, κάνει φιλανθρωπία ακόμα και το ψέμα. Μα πως είναι δυνατόν να είμαι δίκαιος από τα βάθη της καρδιάς μου; Πως είναι δυνατόν να προσφέρω στον καθένα ότι του ανήκει;

Θα πρέπει να πω πως είναι αρκετό να δίνω στον καθένα το δικό μου.

Πρέπει ακόμα να προσέχετε να μην αδικείτε τους ερημίτες. Γιατί πως θα μπορούσε να ξεχάσει ένας ερημίτης; Πως θα είχε τη δύναμη να ανταποδώσει την αδικία;

Ο ερημίτης είναι ένα βαθύ πηγάδι. Εύκολο είναι να ρίξεις μέσα του μια πέτρα, μα όταν φτάσει μέχρι τον πυθμένα του, ποιος θα τη βγάλει πάλι;

Προσοχή να μην προσβάλετε κανένα ερημίτη! Αν δεν μπορείτε να το αποφύγετε σκοτώστε τον καλύτερα!

Αυτά είπε ο Ζαρατούστρας …

 

 

 

 

 

Φρειδερίκος Νίτσε – Τάδε Έφη Ζαρατούστρας

 

Opsarion.gr