Ο καιρός στο Ψάρι
Αναζήτηση
Online Επισκέπτες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 32 επισκέπτες και κανένα μέλος
Μένιππου και Χείρωνα διάλογος ...
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις Πέμπτη, 14 Σεπτεμβρίου 2017 06:48
- Εμφανίσεις: 2715
«Βαριές» κουβέντες στον Άδη … Μένιππου[1] και Χείρωνα[2] διάλογος
Μεν. Άκουσα Χείρωνα, πως ενώ είσαι θεός, θέλησες να πεθάνεις.
Χειρ. Ναι, Μένιππε, σωστά τ’ άκουσες, και καθώς βλέπεις, είμαι πεθαμένος, αν και μπορούσα να μείνω αθάνατος.
Μέν. Μα τι επιθυμία θανάτου σ’ έπιασε λοιπόν, τι στιγμή που όλος ο κόσμος τον απεχθάνεται;
Χειρ. Θα σου πω, γιατί είσαι άνθρωπος ξύπνιος. Δεν μου ήταν πια ευχάριστο να απολαμβάνω την αθανασία.
Μεν. Δεν σου ήταν ευχάριστο να ζεις και ν’ αντικρίζεις το φως;
Χειρ. Όχι, Μένιππε, γιατί εγώ πιστεύω πως το ευχάριστο έγκειται στην ποικιλία κι όχι στη μονοτονία. Εγώ λοιπόν ζούσα πάντοτε και απολάμβανα τα ίδια πράγματα, τον ήλιο, το φως, το φαγητό. Κι οι εποχές ήταν ίδιες και τα φαινόμενα όλα ξετυλίγονταν με την ίδια σειρά το καθένα, σαν να ακολουθούσε το ένα τ’ άλλο – μπούχτισα πια απ’ αυτά. Γιατί η ευχαρίστηση δεν βρίσκεται στο να μένεις συνεχώς στα ίδια, αλλά και στο να γνωρίσεις καινούρια πράγματα.
Μεν. Καλά τα λες Χείρωνα. Μα πως βρίσκεις τη ζωή στον Άδη, αφού ήρθες επειδή τη θεώρησες προτιμότερη;
Χειρ. Όχι και άσχημη, Μένιππε, γιατί η ισότητα είναι πραγματικά δημοκρατική και δεν έχει καμιά διαφορά αν είσαι στο φως ή στο σκοτάδι. Εξάλλου δεν χρειάζεται ούτε να διψάς, ούτε να πεινάς, όπως στον απάνω κόσμο – αντίθετα δεν έχουμε καμιά ανάγκη για όλα τούτα.
Μεν. Κοίτα, Χείρωνα, μήπως αντιφάσκεις με τον ίδιο σου τον εαυτό και τα λόγια σου καταλήξουν στο ίδιο συμπέρασμα.
Χειρ. Πως το εννοείς αυτό;
Μεν. Δηλαδή, αφού μπούχτισες στη ζωή την αδιάκοπη μονοτονία και επανάληψη, με την ίδια λογική θα μπουχτίσεις και τα εδώ όμοια και θα χρειαστεί να ζητήσεις κάποια αλλαγή κι απ’ εδώ σε μιαν άλλη ζωή, πράγμα, θαρρώ, αδύνατο.
Χειρ. Τι θα μπορούσε να κάνει κανείς, Μένιππε;
Μεν. Αυτό που λένε, μου φαίνεται – δηλαδή, ο γνωστικός άνθρωπος να αρκείται και να ευχαριστιέται μ’ αυτά που έχει και να μην θεωρεί τίποτε ανυπόφορο.
Λουκιανού Διάλογοι (εδώ νεκρικοί)
Opsarion.gr
Νέα
