Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Κουβέντες της θάλασσας ...

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Σάββατο, 30 Σεπτεμβρίου 2017 12:45

Εμφανίσεις: 2592

«Η αλήθεια είναι μια χώρα δίχως μονοπάτι». Ο άνθρωπος δεν μπορεί να την φτάσει μέσα από οργανώσεις, μέσα από κάποια πίστη, από δόγματα, ιερωμένους ή τελετουργίες, ούτε από κάποια φιλοσοφική γνώση ή ψυχολογική τεχνική. Πρέπει να τη βρει μέσα από τον καθρέφτη των σχέσεων, από την κατανόηση του περιεχομένου του νου του, με την παρατήρηση και όχι με διανοητική ψυχανάλυση ή ενδοσκοπική αυτοανάλυση.

Ο άνθρωπος, έχει φτιάξει μέσα του σαν φράχτη προστασίας διάφορες εικόνες – θρησκευτικές, πολιτικές, προσωπικές. Αυτές εκδηλώνονται από σύμβολα, ιδέες, πίστεις. Το βάρος αυτών των εικόνων κυριαρχεί στη σκέψη του ανθρώπου, στις σχέσεις του και στην καθημερινή του ζωή. Αυτές οι εικόνες είναι οι αιτίες των προβλημάτων μας, επειδή χωρίζουν τον έναν άνθρωπο από τον άλλο. Η αντίληψη που έχει ο άνθρωπος για τη ζωή διαμορφώνεται από τις έννοιες που ήδη ενυπάρχουν στο νου του. Το περιεχόμενο της συνείδησής του είναι όλη του η ύπαρξη. Αυτό το περιεχόμενο είναι κοινό σε όλη την ανθρωπότητα. Η ατομικότητα είναι το όνομα, η μορφή και η επιφανειακή παιδεία που αποκτά από την παράδοση και το περιβάλλον του. Η μοναδικότητα του ανθρώπου δεν βρίσκεται στην επιφάνεια, αλλά στην πλήρη ελευθερία από το περιεχόμενο της συνείδησής του, που είναι κοινή για όλη την ανθρωπότητα. Έτσι, ο άνθρωπος δεν είναι ξεχωριστό άτομο.

Η ελευθερία δεν είναι αντίδραση – δεν είναι επιλογή. Είναι ψεύτικος ο ισχυρισμός του ανθρώπου ότι είναι ελεύθερος επειδή μπορεί να διαλέξει. Ελευθερία είναι η καθαρή παρατήρηση, χωρίς κατεύθυνση, χωρίς φόβο τιμωρίας ή ελπίδα ανταμοιβής. Η ελευθερία δεν έχει κίνητρο – δεν βρίσκεται στο τέλος της εξέλιξης του ανθρώπου, αλλά υπάρχει στο πρώτο βήμα της ύπαρξής του. Με την παρατήρηση αρχίζει κανείς να ανακαλύπτει την έλλειψη ελευθερίας. Η ελευθερία βρίσκεται στη χωρίς επίγνωση της καθημερινής μας ζωής και δραστηριότητας.

Η σκέψη είναι χρόνος. Η σκέψη γεννιέται από την εμπειρία και τη γνώση, που είναι αξεχώριστα δεμένες με το χρόνο και το παρελθόν. Ο ψυχολογικός χρόνος είναι εχθρός του ανθρώπου. Η δράση μας βασίζεται στη γνώση, άρα στο χρόνο, κι έτσι ο άνθρωπος είναι πάντα σκλάβος στο παρελθόν. Η σκέψη είναι πάντα περιορισμένη κι έτσι ζούμε σε συνεχή σύγκρουση και αγώνα. Δεν υπάρχει ψυχολογική εξέλιξη.

Όταν ο άνθρωπος αποκτήσει επίγνωση της κίνησης των σκέψεων του θα δει τη διαίρεση ανάμεσα στον σκεπτόμενο και στη σκέψη, στον παρατηρητή και στο παρατηρούμενο, στον εμπειρώμενο και στην εμπειρία. Θα ανακαλύψει ότι αυτή η διαίρεση είναι ψευδαίσθηση. Μόνο τότε υπάρχει καθαρή παρατήρηση, που είναι άμεση αντίληψη χωρίς σκιά από το παρελθόν ή από τον χρόνο. Αυτή η άχρονη αντίληψη φέρνει μια βαθιά, ριζική αλλαγή στο νου.

Η ολοκληρωτική άρνηση είναι η ουσία του θετικού. Όταν υπάρχει άρνηση όλων εκείνων των πραγμάτων που έχει γεννήσει ψυχολογικά η σκέψη, μόνο τότε υπάρχει αγάπη, που είναι συμπόνοια, πάθος, νοημοσύνη.

…