Τα τσακάλια του χωριού μας ...

Γέμισε η περιοχή μας με τσακάλια. Όχι, μην πάει ο νους σας στο κακό, δεν αναφέρομαι στους πολιτικούς. Αυτοί παράσιτα και φρούτα είναι, άρα έχουν να κάνουν με την χλωρίδα και όχι με τα τσακάλια!

     Το τσακάλι είναι ένα από τα ζώα της πλούσιας πανίδας μας. Για τους πληθυσμούς του στη λαμπερή και τίμια πατρίδα μας, διαφέρουν τα μεγέθη των οικολογικών οργανώσεων που κάνουν κατά περιόδους τις σχετικές μελέτες.

     Η μία ΜΚΟ (ξέρετε, αυτές οι μη κυβερνητικές οργανώσεις που αγαπούν πολύ τη φύση……), μιλά για 1700 άτομα, μία άλλη για 1500, κάποια τρίτη για 1000 άτομα. Αν υπήρχε και μία τέταρτη θα πήγαινε μάλλον προς τα κάτω! Για την Πελοπόννησο όμως, κατά περίεργο τρόπο, όλες λένε: 229 άτομα βολτάρουν ελεύθερα.

     Πόσα τσακάλια από τα 229 κάνουν βόλτες και στο χωριό μας, δεν μπορώ να γνωρίζω. Όμως υπάρχουν και στα μέρη μας. Και όταν δεν βρίσκουν σκουπίδια ή νεκρά ζώα, πάνε βόλτα από τα μαντριά, κάνουν την επιλογή τους, και μετά ο κτηνοτρόφος καταριέται θεούς και δαίμονες.

     Το τσακάλι βέβαια, ακολουθεί τη φύση του και ποιος θα βρεθεί να το κατηγορήσει. Κυνηγός είναι, άρπαγας επίσης, άλλους πόρους για να ζήσει δεν έχει πλην του ενστίκτου του. Φοβερή ακοή και όσφρηση επίσης έχει, τη λεία του τη βρίσκει σχετικά εύκολα.

     Για τον άνθρωπο είναι ζώο ακίνδυνο. Δεν του επιτίθεται. Μπορεί ενδεχομένως να τον ακολουθήσει αν μυριστεί κάτι φαγώσιμο, αλλά είναι διακριτικό ζώο, ευγενικό, έχει τρόπους. Οπότε, αν τύχη και το δείτε στο δρόμο, στο μονοπάτι, οπουδήποτε, αγνοείστε το. Ή, αν θέλετε φιλέψτε το ένα κρουασάν με σοκολάτα, δεν θα πει όχι!

     Στο χωριό μας, ο παλαιότερος των κτηνοτρόφων μας, αγνοεί σήμερα τρία ζώα του. Κτηνοτρόφοι της περιοχής μας επίσης μετράνε τις απώλειες των κοπαδιών τους. Εδώ λοιπόν υπάρχει ένα θέμα, που μας αφορά έμμεσα. Η Πολιτεία, αν υπήρχε, θα έπαιρνε ενδεχομένως κάποια μέτρα. Αλλά κι αυτή η καημένη, κουράστηκε, παρέδωσε τη σκυτάλη σε άλλα τσακάλια!

 

 

 

 

Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος