Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Η προεκλογική περίοδος στην Γορτυνία ...

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Κυριακή, 12 Ιανουαρίου 2014 08:09

Εμφανίσεις: 2688

Οι δημοτικές εκλογές πλησιάζουν αφού ο Μάιος δεν είναι μακριά. Και έχουν αρχίσει εδώ και ένα διάστημα να ακούγονται εδώ κι εκεί οι πρώτες φήμες, ποιοι θα είναι υποψήφιοι δήμαρχοι, ποιοι δεν θα είναι. Ο καθένας γράφει ότι θέλει, λέει ότι θέλει, και όλοι οι ενδιαφερόμενοι αρχίζουν να ασχολούνται για τον αγώνα τον καλό, της δημοκρατίας, της λαοκρατίας, και άλλων πιασάρικων πλην δημαγωγικών όρων, που λένε πολλά και δεν λένε απολύτως τίποτα.

Το τίποτα, μάλλον θα κυριαρχήσει και σε αυτή την προεκλογική περίοδο. Οι μεν κατηγορούν τους δε, και όλοι μαζί κατηγορούν τους πάντες. Και αν όμως ο θεός τους βοηθήσει, θα, θα, θα, θα……. Τα γνωστά δηλαδή που ζει η ωραία Ελλάς από κτίσεως κόσμου και διδάσκει πέραν των άλλων και πολιτικό πολιτισμό.

Ο καλλικρατικός δήμος Γορτυνίας - δημιούργημα 8 πρώην δήμων που για 12 χρόνια λειτούργησαν σαν ιδιωτικά τσιφλίκια, που γέμισαν τον τόπο με απευθείας αναθέσεις (με αποφάσεις δημαρχιακών επιτροπών, ποιος τις ξέχασε άραγε;) με αδιαφάνεια ως επί το πλείστον και με πολλά σοβαρά και ευτράπελα που έλαβαν χώρα – δεν κατάφερε στα πρώτα χρόνια της ζωής του να φέρει νέα πνοή. Έπεσε και στην οικονομική και κοινωνική κρίση που μαστίζει τον κόσμο, στην κατάρρευση του σάπιου πολιτικού συστήματος, γενικώς σε ένα κόσμο που καταρρέει παγκόσμια και συμπαρασύρει φυσικά κι εμάς, έναν αδύναμο κρίκο του συνολικού οικοδομήματος.

Μετά τον θάνατο των ιδεολογιών – που τόσο ανθρώπινο αίμα χύθηκε για χάρη τους – μιας και οι «ισμοί» πάσης φύσεως, στο όνομα της δημοκρατίας κτλ.. έσφαξαν εδώ κι αλλού εκατομμύρια ανθρώπους που τους ονόμασαν δεξιούς, αριστερούς, κεντρώους, αναρχικούς, σοσιαλιστές, κομμουνιστές, φασίστες, φιλελεύθερους κ.α., και με την παρούσα προσωρινή επικράτηση του ακραίου φιλελευθερισμού, των αγορών (γέλια) και του κάθε παρανοϊκού που θέλει να έχει την απόλυτη εξουσία πάνων μας  - δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα κάτι καινούριο. Και δεν θα υπάρξει κάτι καινούριο γιατί εμείς και κατ’ επέκταση και η ανθρωπότητα, είμαστε εγκλωβισμένοι στο «εγώ μας», στο μικροσυμφέρον, στον τοπικισμό, δηλαδή συντηρούμε σε προέκταση όλων αυτών τον φασισμό.

Το ίδιο φρέσκο ανθρώπινο αίμα γεύτηκαν φυσικά και οι θρησκείες ανά τον κόσμο και στον αγώνα τους για επικράτηση σφάχτηκε κόσμος και κοσμάκης. Και εδώ οι «ισμοί», γιατί χωρίς αυτούς δεν υπάρχει πρόοδος (γέλια).

Για να επανέλθουμε στα γορτυνιακά (αφού λύσαμε το παγκόσμιο ζήτημα), αυτές οι δημοτικές εκλογές που έρχονται, θα προσφέρουν άφθονο γέλιο. Και δεν θα λύσουν φυσικά κανένα ζήτημα. Γιατί δεν μπορούν όλοι αυτοί που ανδρώθηκαν μέσα από την σαπίλα του πολιτικού συστήματος, να κατορθώσουν κάτι διαφορετικό. Γιατί αν ήσαν ικανοί, στα χρόνια που πέρασαν, θα μας έδειχναν την αξία τους. Αλλά οι περισσότεροι, μέσα από μία κομματική αγκάλη, παπαγάλιζαν άσκοπα και άκοπα λόγια. Και τώρα στον κατήφορό τους, βγαίνουν οργισμένοι, αντί, επαναστάτες – γιατί είχαν συνηθίσει στην εξουσία, ήσαν κάποιοι, τους γνώριζε ο κόσμος, τους έγλυφε, τους συντηρούσε την ματαιοδοξία τους.

Οι κινήσεις όμως, οι ζυμώσεις (που λένε και οι έλληνες πολιτικοί αναλυτές!) καλά κρατούν. Άλλοι έχουν δώσει τα χέρια τους, άλλοι τα πόδια τους, άλλοι την ψυχή τους! για το κοινό καλό. Οργανώνονται οι δεξιοί, οι αριστεροί, οι αδιάφθοροι, αλιεύουν ψήφους – όπως ένας πρώην δήμαρχος για παράδειγμα που ισχυριζόταν ότι τα παιδιά του νηπιαγωγείου τον πάνε, άρα, το κάθε παιδί δεν θα του δώσει δύο ψήφους;  Και το ισχυριζόταν σε στέλεχος της αριστεράς που του ζήτησε να πορευθούν μαζί στις εκλογές. Και πρότεινε μάλιστα (στο στέλεχος) να αναλάβει ο ένας την κάτω και ο άλλος την πάνω Γορτυνία!

Γιατί, τώρα έχουμε και αυτόν τον διαχωρισμό, πάνω και κάτω, σαν να λέμε μέσα και έξω, εδώ και εκεί, βοράς και νότος………. Αυτό το «πάνω και κάτω Γορτυνία» δεν είναι καινούριο. Μετρά κάμποσους χρόνους και ήταν ο διακαής πόθος «έγκριτου» δημοσιογράφου. Και επειδή όλοι θέλουν να γίνουν χαλίφηδες, επιδιώκουν το σπάσιμο του δήμου μπας και δουν άσπρη μέρα.

Το παιχνίδι έχει αρχίσει, ας το παρακολουθήσουμε για να δούμε τον τελικό νικητή. Γιατί τον ηττημένο τον γνωρίζουμε, είναι ο πολίτης που συνεχίζει να στηρίζει ένα σύστημα που καταρρέει.

Συνεχίζεται …

Βασίλης Αναστασόπουλος