Απονομές Επάθλων

            Ανήμερα του Αγιαννιού στις 10.30 το βράδυ, λίγο πριν οι πιστοί χριστιανοί σπάσουν την νηστεία της ημέρας στο όνομα της βραστής γίδας και του τραχανά, πραγματοποιήθηκαν από την Αδελφότητα (διοργανώτρια αρχή) οι απονομές Επάθλων σε όλους και όλες που συμμετείχαν στους αγώνες δρόμου.

Τα Έπαθλα επέμειναν τα μέλη του Δ.Σ. της Αδελφότητας και τα μέλη της Επιτροπής.

Με τον τρόπο αυτό, έκλεισε μια γεμάτη ημέρα, που ξεκίνησε με την θεία λειτουργία, ακολούθησαν αρτοκλασίες[i], ο αγώνας το απόγευμα και το βράδυ οι απονομές.

Η πρόταση του Γιάννη Κουσουρή έτυχε θερμής αποδοχής και πέτυχε απόλυτα. Στα χέρια όλων βρίσκεται η συνέχεια αυτής της προσπάθειας που έδωσε φρέσκο αέρα και ώθηση για να ξεφύγουμε από τα τετριμμένα.  

Φωτορεπορτάζ από τις απονομές, σε αρχείο pdf.

 

 

 

 

Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος



[i] Μετά το πέρας των αρτοκλασιών, μίλησε ο πρόεδρος της Αδελφότητας για την επιτακτική ανάγκη κατασκευής νέας δεξαμενής νερού. Αποφάσισαν είπε, να το προχωρήσουν το θέμα, και μάλιστα αργότερα το βράδυ ανακοίνωσε και κάποιες προσφορές για την κατασκευή της δεξαμενής.
Έλαβε τον λόγο και ο απερχόμενος πρόεδρος Βασίλης Λιακόπουλος και είπε ότι είχε ξεκινήσει διάνοιξη δρόμου προς την υπάρχουσα δεξαμενή, αλλά τον σταμάτησαν οι ιδιοκτήτες της γης.
Δεν γνωρίζουμε ποιοι αποφάσισαν (κατά τον πρόεδρο) την νέα δεξαμενή. Η αδελφότητα; Δύο ή τρία μέλη της; Σύσσωμο το Δ.Σ.; Και πότε το αποφάσισαν. Ελπίζουμε όχι όπως τότε με τον ξενώνα που αποφάσισαν δύο και τρία μέλη του Δ.Σ. χωρίς καν πρακτικά τόσο μεγάλης απόφασης και χωρίς να ερωτηθεί το χωριό αν αντέχει την συντήρηση τέτοιου έργου.
Το θέμα της κατασκευής νέας δεξαμενής χωρητικότητας 100 κ., το είχε πρώτος προτείνει ο Γιώργος Π. Ζαφειρόπουλος όταν είχε θεσμικό ρόλο (εκλεγμένο μέλος του τότε Τοπικού Συμβουλίου).  
Αλλά τότε η πρότασή του αγνοήθηκε και ξεχάστηκε. Την θυμήθηκε όμως έπειτα από χρόνια η Αδελφότητα και μπράβο της γι΄ αυτό. Όμως, το έργο αυτό, δεν απαιτεί απόφαση των λίγων αλλά των πολλών. Και οι αποφάσεις αυτές λαμβάνονται σε ανοιχτές συνελεύσεις για να παρευρίσκεται ολόκληρο το χωριό. Και οι τόποι των συνελεύσεων αυτών δεν μπορούν να είναι άλλοι παρά το χωριό τις ημέρες που είναι γεμάτο κόσμο, δηλαδή κοντά στου Αγιαννιού.
Είναι καιρός πιστεύω, πως πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία μας και να αποφασίζουν οι πολλοί και όχι οι ελάχιστοι. Όποιοι κι αν είναι αυτοί. Πόσο μάλλον όταν δεν έχουν ρόλο θεσμικό. Και δεν τα γράφω αυτά για να κατηγορήσω κάποιους. Όχι, αλλά έχουμε υποχρέωση να λειτουργήσουμε σαν κοινωνία και όχι σαν κλειστή ομάδα.  Και για να γίνει η αλλαγή, για να έλθει η πρόοδος, μόνο οι νέοι είναι εκείνοι που μπορούν. Δοθείσης της ευκαιρίας, καλό για όλους μας θα είναι, όταν λήξει η θητεία της υπάρχουσας διοίκησης (επιτυχημένης νομίζω), να αναλάβουν τον Σύλλογο οι νεότερες γενιές, αυτές των 25, των 30, και των 40 χρόνων.