Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Παραμονές του Αγιάννη μας ...

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Σάββατο, 15 Αυγούστου 2015 09:58

Εμφανίσεις: 1893

Ο Αγιάννης ο πρόδρομος (ο βαπτιστής), είναι ο δικός μας άγιος. Κτισμένος από το 1876 στην νότια πλευρά του χωριού μας, καλωσορίζει και ξεπροβοδίζει τον κάθε ταξιδευτή.

Στην γιορτή του ο άγιος, ακολουθεί αυστηρή νηστεία. Ούτε λάδι! Και η μέρα αυτή, είναι μια διαφορετική μέρα. Το καταλαβαίνεις απόλυτα αυτό. Χωρίς να στο πει κανείς, δίχως να κάνεις καμία προσπάθεια. Η Θέληση του επιβάλλεται πάνω στο χωριό μας, η Αύρα του δίνει λαμπρότητα στην μικροκοινωνία μας. Η Ενέργειά του διαχέεται και κυκλώνει το όμορφο χωριό μας. Σε κάθε σπίτι, σε κάθε κήπο κι αυλή, σε κάθε πέτρα και σε κάθε δέντρο, είναι παρούσα η λιπόσαρκη μορφή του, έτσι όπως την συνέλαβε η καλλιτεχνική σκέψη και την τοποθέτησε στην εικόνα. Δεν είναι απαραίτητο να είναι κάποιος «καλός χριστιανός», «πιστός», για να γίνει αποδέκτης της ασκητικής ζωής του.

Μέχρι και πριν τριάντα (30) περίπου χρόνια πίσω, το χωριό μας τον γιόρταζε με τρόπο δωρικό. Όπως ακριβώς του ταίριαζε του Αγιάννη. Με την λειτουργία του, την περιφορά της εικόνας του, και στην συνέχεια το παραδοσιακό (κυριολεκτικά) πανηγύρι προς τιμή του.

Στα πισινά χρόνια, υπήρχαν οι «ταβέρνες» που σέρβιραν κρασί εξαιρετικής ποιότητας, μπύρες και λεμονοπορτοκαλάδες δροσερές αφού τις είχαν μέσα στα λεβέτια με νερό. Το κρασί το είχαν σε ασκιά. Φαγητό οι ταβέρνες δεν σέρβιραν. Η κάθε οικογένεια έτρωγε σπίτι της νηστήσιμα φαγητά – και επέστρεφε στην εκκλησία που βαρούσαν τα όργανα με την δημοτική μουσική. Ολημερίς, ένα μεγάλο πανηγύρι, μια άξια λόγου γιορτή.

Τις ταβέρνες τις δούλευαν οι έχοντες τα καφενεία του χωριού. Και κατά περιόδους, ο Μπρούκλης, ο Χαρίκλειος, ο Κουσιουρής, ο Σταμάτης, ο Καλαμάτας, κ.α. έδιναν το παρών στην εξυπηρέτηση του κόσμου.

Οι συνθήκες της ζωής όμως αλλάζουν. Βελτιώνονται. Μία αναδρομή στο παρελθόν αρκεί για να δει κανείς τις διαφορές του τότε με το τώρα. Μέσα στην εξέλιξη της ζωής, φυσικό ήταν να αλλάξει και ο τρόπος γιορτής του Αγιάννη. Όμως η αλλαγή αυτή, δεν ξέχασε την παράδοση. Την σεβάστηκε, την προστάτεψε, και συνεχίζει να την κρατά ζωντανή.

Τα τελευταία τριάντα (30) χρόνια, με πρωτοβουλία της Αδελφότητας, προστέθηκε χάριν της γιορτής του Αγιάννη μας, ακόμα μία ημέρα. Και στηρίχθηκε με θέρμη η πρωτοβουλία αυτή από τους όπου γης Ψαραίους. Και πέτυχε.

Το χωριό μας σιγά – σιγά αρχίζει και γεμίζει από φωνές. Τα σπίτια ανοίγουν, οι αυλές λάμπουν, τα φώτα την νύχτα πληθαίνουν.

Να είμαστε όλοι καλά να γιορτάσουμε και τούτη την χρονιά τον Αγιάννη μας όπως του πρέπει.

Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος