Η πλατεία ...

Το χωριό μας, μετρά τις ημέρες αυτές – παραμονές του Αγιάννη μας, περίπου 50-60 ψυχές. Και κάθε ημέρα νέες αφίξεις μεγαλώνουν τον αριθμό. Αλλά οι αριθμοί είναι καλοί για τις στατιστικές υπηρεσίες, όχι για εμάς, οπότε τους αφήνουμε στην άκρη.

Τις ώρες που κυλούν ήσυχα στο χωριό, κάποιος έριξε την ιδέα: «δεν πάμε στην πλατεία να ψήσουμε;» και η βούληση του ενός έγινε βούληση των πολλών.

Την πλατεία καθάρισε με φιλοτιμία πατριώτης μας, κι κλάδεψε επίσης τις άναρχες μουριές. Και ο χώρος αυτόματα αναδείχθηκε, η ομορφιά μας καλοδέχτηκε. Ο ίδιος πατριώτης ανέλαβε και τα πιο δύσκολα: να φέρει ψησταριά, κάρβουνα, να ψήσει, κτλ. Και όλα αυτά με χαρά τα έκανε υιοθετώντας χωρίς δεύτερη σκέψη την πρόταση της πλατείας.

Άλλος πατριώτης, διαβάζοντας τη ανακοίνωση της μάζωξης, τηλεφώνησε για να δηλώσει την συμμετοχή του παρ’ ότι θα ερχόταν στο χωριό την τελευταία στιγμή.

Με λίγα λόγια, η διάθεση όλων μας ήταν καλή, η κινητικότητα διαδέχθηκε την αδράνεια.

Ο βροχερός καιρός με τα μπουρίνια του και τις αστραπές του, δεν μας επέτρεψε να υλοποιήσουμε την αρχική μας βούληση, αυτήν την πλατείας. Όμως η εναλλακτική λύση του ξενώνα έδωσε λύση στο πρόβλημα που προέκυψε.

Συγκεντρώθηκε το χωριό σχεδόν στο σύνολό του στον ξενώνα, και με την αυθόρμητη οργάνωση των παρόντων, την φιλοτιμία, την ανοιχτή καρδιά, στρώθηκε το τραπέζι, γέμισαν τα ποτήρια, και κοινωνήσαμε την απλότητα, την ενότητα, την σχέση.

Το κίνητρο, δεν είναι η απόλαυση του στομάχου, το φαγί και το πιοτί, αλλά η βαθύτερη και ουσιαστικότερη σημασία της ανθρώπινης επαφής. Με καθαρό μυαλό, εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει την χωριστικότητα που κυριαρχεί στην ζωή μας σήμερα. Για το τίποτα, ή μάλλον, για μικρά πράγματα που γεννά η ιδιοτέλεια, η ματαιοδοξία, η έλξη της γοητείας, το «εγώ».

Εύκολα, πολύ εύκολα αν το θελήσουμε, μπορούμε να φύγουμε από αυτά, να απαλλαγούμε από αυτά που μας χωρίζουν.  Η πλατεία, ο δρόμος, είναι η γέννηση ιδεών, είναι η ομόνοια, είναι η ουσία της Κοινότητας. Εμείς όλοι, παρ’ όλες τις αντιξοότητες της καθημερινότητας, πιστεύουμε στην ενότητα του χωριού μας, πιστεύουμε ότι έχει προοπτική.

Περάσαμε καλά. Αυτό κρατάμε, το ουσιώδες.

Ήμασταν όλοι εμείς, παρόντες και απόντες.

 

 

 

 

 

Opsarion.gr