Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Εκλογικά ...

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Παρασκευή, 25 Ιανουαρίου 2019 23:49

Εμφανίσεις: 1873

Η μικροπολιτική πού παράγεται διαρκώς στον τόπο μας, θα ήταν το ψωμοτύρι τού Αριστοφάνη αν ζούσε, αλλά κι αυτός ο ευλογημένος πέθανε νωρίς, δεν έζησε να ζήσει τα μεγαλεία που εμείς ζούμε. Ήταν άτυχος ο πολέμιος τού Σωκράτη Αριστοφάνης, μα ήταν και θαυμαστής του κρυφός διότι φανερά ντρεπόταν να υποστηρίξει τις θέσεις του. Η καλή μας πατρίδα, από τότε και μετά, δεν ευτύχησε να αντικρίσει τέτοια θηρία τού πνεύματος. Πολύ μετά, βέβαια, ο καυστικός λόγος τού Σουρή, ή αργότερα οι «ποιητικές μαχαιριές» τού Βάρναλη προς το νωθρό και σάπιο πολιτικό σύστημα, ήσαν μικρές οάσεις στην άνυδρη πολιτική σκηνή.  

Ευτυχώς, σήμερα, έχοντας μαζί μας και τα μέσα δικτύωσης και εν γένει έναν τεράστιο όγκο πληροφορίας και παραπληροφορίας, διασκεδάζουμε.  Πριν από λίγες δεκαετίες, η Ελλάδα αναστέναζε στα σκυλάδικα της παραλιακής ζώνης της Αττικής ή ακόμα στον σκληρό σκυλάδικο τομέα της εθνικής οδού Αθηνών-Λαμίας. Έρρεε το λελουδικό, το σπασμένο πιάτο στοιβαζόταν επί της πίστας, στο πάλκο η καψούρα υψωνόταν προς τον θεό, ο πόνος και το αχ και βαχ της ποιητικής έμπνευσης των στιχουργών, όλο αυτό το σκηνικό, ενός κόσμου εντελώς παράλογου, ο καψούρης νεοέλληνας το έζησε μέχρι το μεδούλι του. Βοήθαγε φυσικά και το μπουκάλι το ουίσκι, τα ξηροκάρπια και όλα τα παρελκόμενα πού βρίσκονταν επάνω σε ένα σωστό τραπέζι δίπλα στην πίστα. Ά…. όλα κι όλα, στα πρώτα τραπέζια πίστα, πέρασε όλη η διανόηση της φτωχής και τίμιας πατρίδας μας, πόσοι υπουργοί μετά την βαριά δουλειά τους δεν περνούσαν από τα σκυλάδικα να χορέψουν ένα ζεϊμπέκικο σε στυλ τσάμικου, κόσμος και κοσμάκης ρούφηξε «αγνά» ποτά και έγινε κουδούνι. Αυτά, ευτυχώς πέρασαν και μόνο σαν εφιάλτης μπορούν να επιστρέψουν. Στην εποχή μας έχουμε άλλα ωραία για να διασκεδάζουμε καλά και μπορώ να πω χωρίς ιδιαίτερο κόστος. Ένα από αυτά τα θέματα πού είναι επίκαιρο και θα προσφέρει τους προσεχείς μήνες μεγάλες «συγκινήσεις» στις μάζες, είναι φυσικά και οι επερχόμενες Δημοτικές εκλογές πού θα γίνουν κατά τα μέσα Μαίου τού 2019.

Στα μέρη μας, και συγκεκριμένα στην Γορτυνία όπου και ο ομώνυμος Δήμος, έχουν αρχίσει φανερά πλέον να βγαίνουν από τα χρονοντούλαπα τα «οράματα», τα «μεγάλα σχέδια για την ανάπτυξη», μίση και πάθη φουντώνουν και πάλι, και ό,τι και αν γίνεται, επί της ουσίας γίνεται μόνο για το καλό μας! Επειδή εμείς το καλό μας δεν το γνωρίζουμε, έρχεται ο άλλος και σού λέει: ψήφισέ με, και μη σε μέλλει, θα σου φτιάξω το φουρνάκι πού θέλεις, θα σε πάρω με 8ημη σύμβαση αν με εκλέξεις δήμαρχο, θα, θα, θα, θα. Πάντα ευκολόπιστος ο ψηφοφόρος, συγκινείται από την προσοχή πού δίνει στο πρόβλημά του ο υποψήφιος δήμαρχος, συγκινείται το σόι του πού συγκινήθηκε ο δικός τους άνθρωπος, και γενικώς μία μεγάλη συγκίνηση σκεπάζει τον καθαρό αέρα τού Γορτυνιακού χώρου.

Ειδικότερα στην Ηραία, στην οποία και το χωριό μας ανήκει διοικητικά, τα «οράματα» σηκώνονται από τα πεδινά και σταδιακά υψώνονται στα ορεινά μέρη της. Σε ένα τέτοιο πανωσήκωμα (για να χρησιμοποιήσω μαστορικό όρο), βρέθηκε στην Νήσο των Κοράκων (κατά τον Όμηρο) μία ξεχασμένη ομάδα πού ξεκίνησε να έχει «οράματα» από την εποχή την αρχαία, δηλαδή από το παλιό προεδρικό πασόκ, το εκσυγχρονιστικό πασόκ, το νέο πασόκ, το αριστερόστροφο πασόκ, το δεξιόστροφο πασόκ. Για αρχή, για να σπάσει ο πάγος, έδωσαν τα μέλη της παλιάς και διχασμένης ομάδας παραγγελιά και αντί για τα μολυσμένα ουίσκια της αμαρτωλής εποχής, έβαλαν στον ουρανίσκο τους φρέντο καπουτσίνο ανακατεμένο με σκόνη κανέλας. Όταν έσπασε η παγωνιά από τα ροφήματα μιάς και το μαγαζί λόγω της κρίσης δεν είχε ανάψει σόμπα, βγήκαν πάλι τα μαχαίρια τα συντροφικά. Αποχώρησε πρώτα, οργισμένη μία γυναίκα επειδή στην παρέα ήταν κάποιος που δεν καταλάβαινε τον πόνο της. Αμέσως μετά, αποχώρησε αυτός πού δεν καταλάβαινε τον πόνο αυτής πού αποχώρησε πρώτη, στην συνέχεια, ένας τρίτος πήγε να αποχωρήσει αλλά τον βάστηξαν με το ζόρι οι άλλοι και έμεινε.

Η ομάδα αυτή, είναι μάλλον δυσαρεστημένη από τον νυν δήμαρχο και ψάχνει εναγωνίως φως στο νέο τούνελ τού Κλεισθένη. Ενωμένη ή χώρια, δεν έχει καμία τύχη στο μέλλον της Ηραίας, η ίδια η ζωή τα απολιθώματα τα αφήνει πίσω της και προχωρά.

Εδώ, ολόκληρη η ταινία «Βιετνάμ» με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Αρμένη. Αποτυπώνει με τον καθαρότερο τρόπο της εποχή της δυστυχούσας στα σκυλάδικα Ελλάδας.

Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος