Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Άρτεμις Ε.Π.Ε.

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Πέμπτη, 07 Νοεμβρίου 2019 21:30

Εμφανίσεις: 1511

Άρτεμης Ε.Π.Ε …

Ο Δίας ήταν σωστός θεός. Μοίραζε σε όλους δουλειές. Και τα παιδιά του τα βόλευε καλά. Όπως έδωσε στον Απόλλωνα ας πούμε το μαντείο των Δελφών για να βγάζει τα προς το ζην, στον Ήφαιστο τα τεχνολογικά για να βελτιώνεται η ζωή των ανθρώπων, κάπως έτσι σκεφτόμενος θέλησε να αποκαταστήσει και την κόρη του την Άρτεμη – την αιώνια παρθένα, κατά τις επιθυμίες της. Και ξέρουμε πως είναι να ζητά η κόρη χάρες από τον πατέρα. Και θεός να ‘ναι αυτός υποκύπτει.

Έδωσε λοιπόν της κόρης του κάμποσες εταιρείες να ελέγχει και να ζει με αξιοπρέπεια στη κοινωνία. Δεν θα σταθούμε σε όλες τις μπίζνες της θεάς, δεν μας ενδιαφέρουν άλλωστε οι μετοχές της και η οικονομική της κατάσταση που ομολογουμένως ήταν καλή. Μας ενδιαφέρει όμως που την έκανε γενικό κουμανταδόρο του δάσους και της άγριας φύσης, την έκανε και κυνηγό φοβερή. Θεά του κυνηγίου. Και είχε πάντοτε η ευλογημένη η θεά μαζί της και την προσωπική της φρουρά, πενήντα παρθένες. Και έβγαιναν οι παρθένες στο δάσος και αναστέναζαν οι τσοπαναραίοι που έβλεπαν τα κάλλη αλλά δεν μπορούσαν να «τσιμπήσουν μεζέ».

Αφού βόλεψε ο Δίας τα παιδιά του να περνάνε καλά αυτά και τα δισέγγονά του – καλή ώρα όπως γίνεται σήμερα με τα παιδιά και τα εγγόνια των πολιτικών μας, ασχολήθηκε με τον εαυτό του που είχε παραμελήσει τόσα χρόνια μεγαλώνοντας τόσα παιδιά. Και το έριξε στις γυναίκες ο Ζεύς ο Οπωρεύς  με ορμή μεγαλύτερη και από τον αρχαιότερο Πάνα. Τουλάχιστον ο Πάνας δεν ήταν μονοφαγάς, μοίραζε «αντίδωρο» και στη παρέα του που ήσαν όλοι τους ένας κι ένας.

Ο Δίας, θεός και παλιοχαρακτήρας  καθώς ήταν, δεν δίστασε ο Γιγαντοφόνος  να αποπλανήσει την αρκαδική κόρη Καλλιστώ, μία από τις κολλητές της Άρτεμης στο κυνήγι. Και «φούσκωσε» η Καλλιστώ και γέννησε τον Αρκά και θύμωσε η Ήρα και τη συνέχεια την ξέρετε. Τα λέει αναλυτικά η θεία Μυθολογία. Μάνα και γιό τους βλέπουμε στον έναστρο ουρανό στους αιώνες των αιώνων..

Στο κυνήγι ήταν φοβερή η θεά, τα βέλη της φαρέτρας της ποτέ δεν λάθευαν. Και μετά από κάθε κυνήγι να τα καλά φαγοπότια. Αλλά, γλέντια και οίνος είναι μισά πράγματα δίχως τον «καλό μεζέ» για επιδόρπιο. Και στη χάση και στη φέξη όλο και κάποια κόρη της συνοδείας της λοξοκοιτούσε προς τους θάμνους που «ανάσαιναν βαριά» τα παληκάρια. Και τραβούσαν δήθεν «προς νερού τους» και γινόταν το «μπέρδεμα». «Γάτα» όμως η θεά, τις έπαιρνε χαμπάρι και τις έκανε «ντά». Πολύ σκληρή, είχε τιμωρήσει πολλές παρθένες που μπήκαν σε δρόμους ακόλαστους. Τάχα πως την πρόδωσαν.

Και η ίδια όμως ήταν γυναικάρα, πως λέμε σήμερα «αυτή είναι θεά!»  Και κάτι ασχημομούρηδες δεν την άφηναν σε χλωρό κλαρί. Γιατί και σήμερα τις ωραίες γυναίκες τις χαίρονται οι ασχημομούρηδες. Οι όμορφοι τις ντρέπονται… Όμως η Άρτεμης γεννήθηκε με αρχές, από οικογένεια σωστή. Και δεν παραβίαζε την παρθενία της. Και όχι μόνο αυτό, τιμωρούσε μέχρι θανάτου εκείνους που τόλμησαν  να της πούνε: «είσαι να τα φτιάξουμε κούκλα;» Και αγρίευε η κόρη των πηγών και της άρεσε τότε να μεταμορφώνεται σε ελάφι και να γίνονται πολλά φονικά στο κυνήγι για χάρη της.

Εκείνες τις εποχές που πολλοί τις λένε χρυσές, η ζωή δεν ήταν τόσο περίπλοκη όπως σήμερα. Ήταν αληθινή, οι θεοί έκαναν παρέα με τους απλούς ανθρώπους, έκαναν και τις ζαβολιές τους και τα παραστρατήματά τους ανάλογα με τα κέφια τους, έκαναν όμως και σπουδαία έργα μέσω αντιπροσώπων για καλύτερη ποιότητα στη ζωή (με τον Ηρακλή κυρίως) και δικαίως σε κάθε κορφοβούνι υπήρχε και ένας ναός αφιερωμένος σε κάποιο μέλος της οικογένειας. Και υπήρχαν και οι ιερείς που ζούσαν και αυτοί αξιοπρεπώς από τα σφάγια και τα άλλα δώρα των πιστών και γενικώς η οικονομία βάδιζε καλά. Όλοι είχαν χρόνο ελεύθερο και το έριχναν στα «πάσης φύσεως κυνήγια». Στα κυνήγια όμως το πάνω χέρι το είχε  η Άρτεμης. Και για να επιβάλλει την τάξη και την ευνομία είχε «καθαρίσει» πολλά παληκάρια. Είχε όμως και καλά «μαγαζιά», ναούς που λέμε σήμερα, και μέσω αυτών ηρεμούσαν τα πνεύματα. Διότι τότε, στην εποχή τη χρυσή, ακόμα και τα πνεύματα δεν καθόντουσαν φρόνιμα, έκαναν σκανταλιές ...

Ο Άρτος του Δία