Η Ολυμπία Βασ. Αναστασοπούλου δεν είναι πιά εδώ ...

Η Σελίδα μας, όλως τυχαίως, πληροφορήθηκε τον θάνατο της Ολυμπίας Αναστασοπούλου (συζύγου του Βασίλη Δημ. Αναστασόπουλου), που ήλθε προ πενήντα περίπου ημερών. Μάλιστα προ λίγων ημερών έγινε το 40ημερο μνημόσυνο της εκλιπούσης.

Η Ολυμπία, υπήρξε ένας ξεχωριστός, ένας σπάνιος άνθρωπος, διατήρησε σε όλη τη ζωή της ένα ξεχωριστό είδος απλότητας, το χαμόγελο της ήταν πηγαίο και γεμάτο καλοσύνη, αγαπήθηκε από τους οικείους συγγενείς της και από τους ανθρώπους που τη γνώρισαν. Περισσότερο αγαπήθηκε από τον επίσης εκλιπόντα Βασίλη, τον σύζυγό της. Μαζί πορεύθηκαν με αγάπη την ανηφοριά της ζωής και επέλεξαν τα τελευταία 30 περίπου χρόνια της ζωής τους, να φύγουν από το Καλαμάκι, δίπλα στη θάλασσα του Σαρωνικού και να περάσουν τον υπόλοιπο βίο τους στον γενέθλιο τόπο της Ολυμπίας, στην Αγία Τριάδα, δίπλα από το Ναύπλιο. Εκεί αγόρασαν ένα μεγάλο κτήμα γεμάτο πορτοκαλιές κι έκτισαν το καινούργιο τους σπιτικό. Περιποιόντουσαν τα δέντρα τους, τα λουλούδια τους, από τ’ αμπέλι τους έβγαζαν κρασί, καλλιεργούσαν τα μποστάνια τους, και παράλληλα βρισκόντουσαν κοντά στη θάλασσα που αγαπούσαν ιδιαίτερα.

          Όπως πορεύτηκαν στη ζωή, πορεύτηκαν και στο δρόμο για τον θάνατο. Μαζί σχεδόν αρρώστησαν και πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις να κρατηθούν στη ζωή. Πρώτα νικήθηκε ο Βασίλης κι ένα χρόνο αργότερα υπέκυψε και η Ολυμπία. Τώρα, σμίγοντας και πάλι, πορεύονται στον δρόμο της αιωνιότητας, αγαπημένοι όπως πάντα, η Ολυμπία με το ζεστό χαμόγελό της κι ο Βασίλης να κοιτάζει πως θα φτιάξει την τελειότερη ποικιλία κρασιού. Μόνο που τώρα, το κρασί που θα πίνουν, θα είναι το νέκταρ των θεών, ο οίνος ο γλυκός του Χριστού και του Διόνυσου.

          Δεν απέκτησαν τέκνα η Ολυμπία και ο Βασίλης, μα τους ένωσε περισσότερο η θέληση αυτή της Ειμαρμένης, τους δυνάμωσε, και σαν μιά γροθιά, ενωμένοι, αντιμετώπισαν κάθε έκφανση της ζωής, δύσκολη ή εύκολη, με καρτερία.

          Το Ψάρι, τον γενέθλιο τόπο του Βασίλη, τον επισκέπτονταν συχνά και κάθε φορά έμεναν μερικές μέρες, ν’ αναπνεύσουν αέρα πουρναρίσιο, φρέσκο σαν τα βουνά που κυκλώνουν το χωριό. Πολλές φορές όμως, ειδικότερα στις αρχές του Φθινοπώρου, έβλεπες την Ολυμπία και τον Βασίλη, να κρατάνε στα χέρια τους μικρά σκαλιστήρια και με τέχνη και γνώση να συλλέγουν βολβούς από τα Κιβούρια. Ο βολβός είναι θαμμένος στη γη και για να βγεί, πρέπει να ξέρεις που θα σκάψεις με ακρίβεια μη και πληγώσεις τον καρπό. Ακόμα κι αυτή η απλή ενασχόληση τους, φανέρωνε την αγάπη τους για την ευλογημένη γη.

          Η Αγία Τριάδα, το χωριό του κάμπου δίπλα στο όμορφο Ναύπλιο, φιλοξενεί το μνήμα της αγαπητής Ολυμπίας (όπως και του Βασίλη). Ας είναι ελαφρύ το χώμα της και γι’ αυτήν.

Αιωνία η μνήμη της

 

 

 

 

 

Opsarion.gr