Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Απόψεις ενός Ψαραίου για τον κορωναϊό ...

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Δευτέρα, 14 Σεπτεμβρίου 2020 11:16

Εμφανίσεις: 1192

Ο κορονοϊός που ζούμε σήμερα φαίνεται να περνάει σε δεύτερη φάση. Συνεχίζει να είναι μεταδοτικός, αλλά λιγότερο θανατηφόρος, με εξαίρεση τα άτομα με επιβαρυμένο παρελθόν, αλλά και των ηλικιωμένων που διαθέτουν αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα. Παρόλο αυτά, ακόμα και οι νέοι δεν θα πρέπει να τον απαξιώνουν, διότι μία βαριά πνευμονία είναι επώδυνη και αφήνει πίσω της τα σημάδια για  πολλά χρόνια. Χωρίς να είμαστε επιδημιολόγοι πιστεύουμε ότι ο κορονοϊός αυτός, υπερεκτιμήθηκε από τους ειδικούς και ότι πρόκειται για τον μεγαλύτερο του τελευταίου αιώνα, με εξαίρεση εκείνον του 1918-1919, που πέρασε στην ιστορία ως «ισπανική γρίπη», εκείνος ο κορονοϊός αφαίρεσε τις ζωές περίπου 50.000.000 ανθρώπων. Τώρα αν θέλαμε να τον συγκρίνουμε πληθυσμιακά με το σήμερα, θα μιλούσαμε για εκατοντάδες εκατομμύρια θύματα.

Ο σημερινός κορονοϊός φαίνεται να έχει την δυναμική του κορονοϊού 1957-1958, που τον γνωρίσαμε ως «ασιατική γρίπη» και αφαίρεσε τις ζωές πάνω από 1.000.000 συνανθρώπων μας.

Τώρα, αν λάβουμε υπόψη μας τα πληθυσμιακά του τότε πληθυσμού και τον συγκρίνουμε με τον σημερινό, τότε θα μιλούσαμε για υπερδιπλάσιες απώλειες. Τον ιό της «ασιατικής γρίπης» τον έζησα σε ένα ορεινό χωριό της Αρκαδίας, σε ηλικία περίπου 10 ετών. Σε εκείνον τον ιό -από ότι θυμάμαι- δεν πάρθηκαν μέτρα και τον άφησαν να λειτουργήσει στην θεωρία της αγέλης. Στο χωριό των 65 σπιτιών, με μέσο όρο 6 ατόμων στο κάθε σπίτι, πάνω από το 90% ήταν κρεβατωμένοι με υψηλό πυρετό και κάποιοι ηλικιωμένοι δεν απέφυγαν το μοιραίο. Θέλω να πιστεύω ότι όλοι αυτοί δεν καταγράφηκαν ως θύματα  κορονοϊού.  Όσο για τον κορονοϊό του 1918-1919, που έζησαν οι γονείς μου, μας διηγούνταν πως η καμπάνα στο χωριό χτυπούσε πένθιμα καθημερινά και έθαβαν 1 και 2 νεκρούς την ημέρα όλων των ηλικιών.

Στον Covid-19 που ζούμε σήμερα, στον αντίποδα των επιδημιολόγων και λοιμωξιολόγων βρίσκονται οι οικονομολόγοι, οι οποίοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και προβλέπουν οικονομική ύφεση που θα κυμανθεί στα επίπεδα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Μα, αγαπητοί μου, τότε μεσολάβησε ένας πενταετής διεθνής πόλεμος που ισοπέδωσε τα πάντα και παράλληλα είχε 50.000.000 θύματα. Στις μέρες μας ο κόσμος είναι διχασμένος. Από τη μία μεριά οι φοβισμένοι, μην εκτεθούν και νοσήσουν, και από την άλλη μεριά ένας προβληματισμένος κόσμος, που αναρωτιέται τι αξία έχει να σωθεί από τον έναν λοιμό και να πέσει στα δίχτυα του άλλου λιμού και να λιμοκτονήσει. Η νεολαία αλλά και γενικά ο εργαζόμενος κόσμος (εκτός δημοσίων υπαλλήλων και λιγότερο τους συνταξιούχους) αγωνιά και αναρωτιέται, με το δίκιο του, τι αξία έχει να τον σώσουν από την Σκύλλα και να τον αφήσουν να πέσει στα δόντια της Χάρυβδης; την ανεργία, τους μισθούς δουλοπάροικων και από εκεί στον μαρασμό. Αγωνιούν και καταγγέλλουν όλοι αυτοί ότι οι καρδιοπάθειες σκοτώνουν κάθε χρόνο κάπου 20.000.000 ανθρώπους και  κάτι λιγότερο ο καρκίνος και ένα ποσοστό εξ αυτών αποδίδεται επιστημονικά στο κάπνισμα, που τα κράτη είναι συνένοχοι, αφού κερδίζουν από την φορολογία και πράττουν τα ελάχιστα συγκριτικά με τα μέτρα του Covid-19. Ακόμη αναρωτιούνται η συνηθισμένη γρίπη δεν αφαιρεί κάθε χρόνο αρκετές ζωές ακόμα και σε εμβολιασμένα άτομα αλλά με χρόνια προβλήματα; Ακόμα επικαλούνται τα θύματα της ηπατίτιδας C. Μήπως μπροστά σε αυτά τα διλήμματα επιδημιολόγοι και οικονομολόγοι θα πρέπει να βρουν την χρυσή τομή, διαφορετικά προβληματισμένος κόσμος μπροστά στο οικονομικό αδιέξοδο θα γίνεται όλο και πιο καχύποπτος (βλέπε διαδηλώσεις νέων σε Γερμανία, Γαλλία και αλλού).

Τα σχολεία -ως γνωστό- έκλεισαν με διψήφιο νούμερο νοσούντων και ανοίγουν με τριψήφιο. Και κάπως έτσι έπρεπε να γίνει. Το μη χείρον βέλτιστον. Ούτε αγράμματα παιδιά ούτε και λιμοκτονούντα. Οι κορονοϊοί υπάρχουν από τότε που υπάρχει και ζωή στον πλανήτη μαζί με τα μικρόβια, τα βακτήρια κλπ. Σε κάθε γενιά (20-25 χρόνια) αντιστοιχεί και ένας κορονοϊός. Τον πρώτο χρόνο είναι θανατηφόρος, επιθετικός και τον δεύτερο χρόνο είναι πιο αδύνατος, παροπλίζεται, συνταξιοδοτείται θα λέγαμε. Εξελίσσεται πια σε μία συνηθισμένη γρίπη. Παράλληλα όμως αφήνει και κληρονόμους. Όπως συμβαίνει σε όλα τα όντα.

Ας είμαστε ρεαλιστές. Έτσι ήταν και θα συνεχίζει να είναι η ζωή μας πάνω στον πλανήτη Γη. «Πατέρας των πάντων ο πόλεμος» κατά τον σοφό Ηράκλειτο. Ένας αέναος πόλεμος όχι μόνο στον δικό μας μικρόκοσμο, αλλά και στον μακρόκοσμο.

Ο  κορονοϊός έρχεται να θυμίσει στον άνθρωπο ότι δεν έχει το μονοπώλιο του τρομοκράτη και του μακελάρη στον πλανήτη Γη.

Βλέπε Ταμερλάνος,  Χίτλερ,  Στάλιν,  Ναπολέων αλλά και τις γενοκτονίες της Λατινικής Αμερικής, του Βελγικού Κονγκό, των Αρμενίων και τελευταία των Εβραίων.

Αλήθεια που θα οδηγήσει την ελληνική οικονομία αυτός ο κορονοϊός;  Μετά την 10ετή παγωνιά και τα μνημόνια θα μπει στην κατάψυξη και μετά σε άλλα μνημόνια; 

Δημήτρης Μαυραειδόπουλος

===================

Από δημοσίευση σε αθηναϊκή εφημερίδα στις 6 Σεπτεμβρίου 2020. Αναρτημένη επίσης και στο Ιστολόγιο του συγγραφέα που βλέπετε ΕΔΩ.

Σημείωση του Opsarion.gr: Το ότι φιλοξενούμε απόψεις πατριωτών μας, δεν σημαίνει πως συμφωνούμε πάντοτε με αυτές. Η ελεύθερη έκφραση όμως είναι δικαίωμα του κάθε ενός έξ ημών. Και η Σελίδα μας, είναι ανοιχτή σε άξιου λόγου απόψεις.