Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Νερό - ένα χρόνιο πρόβλημα στο Ψάρι

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Κυριακή, 07 Φεβρουαρίου 2021 23:05

Εμφανίσεις: 1092

Το νερό, είναι ένα μεγάλο θέμα που απασχολεί το Ψάρι πάνω από 60 χρόνια. Επίσημα από το 1957 σύμφωνα με Πρακτικά της Κοινότητας, που τουλάχιστον ο γράφων ήταν αγέννητος. Από τότε, ένας μεγάλος Γολγοθάς συνεχίζεται μέχρι και σήμερα για το χωριό μας. Στο μεγάλο αυτό διάστημα πολλοί μας έταξαν πως θα λύσουν το μέγιστο πρόβλημά μας, αλλά όταν τάζουν πολιτικοί από τη φύση τους και μόνο λένε ψέματα. Μα καλά, θα αναρωτηθεί κάποιος, είναι όλοι οι πολιτικοί ψεύτες; Πιστεύω πως όχι, αλλά αυτοί οι ελάχιστοι οι τίμιοι, φαίνεται πως δεν μπόρεσαν μέχρι σήμερα να κάνουν πράξη ό,τι εξήγγειλαν. Η πολιτική βούληση, όχι μόνο στη κεντρική σκηνή αλλά και στην περιφέρεια και στους δήμους, από μόνη της, αν υπάρχει, είναι ικανή να δώσει λύσεις σε χρονίζοντα ζητήματα, όπως το εξωτερικό δίκτυο ύδρευσης του χωριού μας, για παράδειγμα.

Στο έργο αυτό όταν πρωτοξεκίνησε, έβαλαν πλάτη όλοι οι Ψαραίοι -μικροί και μεγάλοι, δούλεψαν στο μεγάλο για την εποχή έργο μήκους 5 χιλ. περίπου, έσκαψαν το αυλάκι πάνω στα βουνά, έριξαν φουρνέλα, κινδύνεψαν την σωματική τους ακεραιότητα, γυναίκες και άνδρες, σαν θεριά, όπως όταν οι Ουκρανοί αναρχικοί δημιουργούσαν τα Σοβιέτ[1] πολύ πριν την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917. Το πάθος για την Κοινότητα, για την μικρή κοινωνία του Ψαρίου, πήρε σάρκα και οστά δυό-τρία χρόνια αργότερα. Μέχρι τότε όμως, μέχρι να φτάσει από τη πηγή Βιζίτσι -που απαλλοτριώθηκε για τον σκοπό αυτό-, σαν το μελίσσι μικροί και μεγάλοι στο Ψάρι, έπρατταν δεν φλυαρούσαν.

Ας δούμε όμως μερικά στοιχεία από το μεγάλο άλμα των Ψαραίων προς τον πολιτισμό, έτσι, για να θυμόμαστε και να αποτίουμε φόρο τιμής στους ανθρώπους μας Ψαραίους. Που έχουμε σήμερα έστω και λιγοστό νερό, επειδή εκείνοι υπήρξαν αποφασιστικοί, γενναίοι, πλούσιοι ή φτωχοί, σαν ένας στάθηκαν απέναντι στις αντιξοότητες της εποχής, πλήρωσαν πρόσθετους φόρους που επέβαλε η Κοινότητα, οι έχοντες αναγκαστική εθελοντική εργασία, οι μη έχοντες έπαιρναν ένα υποτυπώδες μεροκάματο, και όλα αυτά από ήλιο σε ήλιο, δίχως ωράρια και υπερωρίες, ακούραστοι, διψασμένοι, πεινασμένοι, πάλευαν και ανακάτεψαν το βουνό, την πέτρα την έλιωσαν με τον ιδρώτα τους, το νερό βγήκε από τις βρύσες  των σπιτιών μας.

Από τότε κύλησαν τα χρόνια, οι δεκαετίες, το δίκτυο σάπισε, διαβρώθηκε και θέλουμε πάλι να το αλλάξουμε, αλλά σήμερα με τους ισχύοντες κανόνες που επιβάλει ο σύγχρονος πολιτισμός, δρόμο-δρόμο και όχι βουνό-βουνό, για να ελέγχεται καλά, να διορθώνεται εύκολα κάθε βλάβη και να είναι ασφαλές, χωρίς διαρροές.

Πρόσφατα, είχαμε μιά απαράδεκτη διακοπή νερού μέσα στο καταχείμωνο και στον χιονιά. Αποκαταστάθηκε η βλάβη που δημιούργησε η άγνοια και η προχειρότητα κάποιων «ειδικών» και επικίνδυνων μάλλον τεχνικών. Ας είναι, πέρασε κι αυτό. Όμως θα πρέπει να προχωρήσουμε και εκείνο που χρειάζεται είναι ένα πράγμα, χρειάζεται η πολιτική βούληση του Δημάρχου Γορτυνίας Ευστάθιου Κούλη και η πολιτική βούληση της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Η πολιτική βούληση της τωρινής διοίκησης της Περιφέρειας, διότι η προηγούμενη μας είχε στο παραμύθι και στην αναμονή, ονόμασε «ώριμο» το έργο αλλά το παρέπεμψε στο άγνωστο μέλλον. Με τους δύο αυτούς βασικούς Φορείς, ο κοινοτάρχης μας Κώστας Πανουσόπουλος μπορεί να συνεννοηθεί, ώστε ακόμα και τώρα που χάθηκε πολύτιμος χρόνος, το έργο επιτέλους να πάρει σάρκα και οστά. Εξάλλου, είναι ο μόνος πρόεδρος απ’ όσους θυμάται ο γράφων, που ασχολείται σοβαρά για την οριστική λύση της ύδρευσης του Ψαρίου. Με πρόγραμμα, σχολαστικότητα, επιμονή. Και αν χρειάζεται βοήθειες, πιστεύω πως όλοι μας θα προστρέξουμε, αν μπορούμε.

Χάριν της ενημέρωσης σας και μόνο, δίνω ένα μικρό δείγμα μερικών στοιχείων για την αρχή του μεγάλου αυτού έργου. Σε Πρακτικό μάλιστα της Κοινότητας Ψαρίου του 1957 ψηφίστηκε φόρος 200 δρχ για κάθε σπίτι επ’ αόριστον, μέχρι δηλαδή να εξοφληθή το μεγάλο έργο. Ας δούμε όμως κάποια στοιχεία:

1/ Χρηματικό Ένταλμα 1963. Αποζημίωση Λυκουρεσαίων γεωργών 1444 δρχ. για την απαλλοτρίωση της πηγής Βιζίτσι και του γύρωθεν χώρου της 200 τμ. Στο έγγραφο αναφέρονται όλα τα ονόματα των Λυκουρεσαίων.

2/ Χρηματικό Ένταλμα 1962. Αγορά εξαρτημάτων για το υδραγωγείο, 10.232 χιλ. δρχ.

3/ Χρηματικό Ένταλμα 1962. Για τους συνδέσμους της κατασκευής του υδραγωγείου 38120 χιλ. δρχ, αλλά η Κοινότητα ενέκρινε 20.000 χιλ. δρχ.

4/ Χρηματικό Ένταλμα 1963. Για το κομπρεσέρ 4.950 χιλ. δρχ.

5/ Χρηματικό Ένταλμα 1963. Αγορά εκρηκτικών υλών 13.000 χιλ. δρχ.

6/ Χρηματικό Ένταλμα 1963. Για άνοιξη αύλακα με τη χρήση κομπρεσέρ 2.970 χιλ. δρχ.

Αυτά είναι λίγα από τα έγγραφα για το νερό. Προέρχονται από το προσωπικό μου αρχείο. Για διευκόλυνση του Κοινοτάρχη μας Κώστα Πανουσόπουλου, έχω ετοιμάσει ήδη έναν πλήρη φάκελο με όλο το αρχειακό μου υλικό και θα του το παραδώσω εντός των ημερών.  

Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος