Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Τα νέα του χωριού μας

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 28 Ιουλίου 2021 23:13

Εμφανίσεις: 1237

Χθές βράδυ ο πρόεδρος της Κοινότητας, εξέφρασε πολλά παράπονα. Μπορεί κανείς να συμφωνήσει μαζί του ή όχι, ο γράφων, διακρίνοντας όλο αυτό το διάστημα τον αγώνα του για την ευημερία του χωριού, λέω ότι, το χωριό, αν όχι όλο, τουλάχιστον στην πολύ μεγάλη πλειοψηφία του, τον στηρίζει, βλέπει τον αγώνα, τις αγωνίες του για το νερό και την επάρκειά του, τρέχει για το κάθε πρόβλημα, μικρό ή μεγάλο, πραγματικά, είναι ένας άξιος πρόεδρος. Ασφαλώς και οι προηγούμενοι πρόεδροι -όλοι ανεξαιρέτως- συνέβαλαν στην προκοπή του χωριού. Τολμώ να πω όμως ότι ο σημερινός πρόεδρος τρέχει όσο κανείς άλλος.

Στον αγώνα αυτό ο πρόεδρος, έναν ουσιαστικό εχθρό έχει κατά τη γνώμη μου -και επ’ ουδενί δεν ισχυρίζομαι το αλάθητο, δεν είμαι παπάς εγώ-, το παράλογο. Ναι, το παράλογο σε αυτό που επιθυμεί ο καθένας από εμάς ζητώντας από αυτόν πράγματα όχι μη εφικτά αλλά μη ωφέλιμα ή ακόμα και μη χρήσιμα. Κουβέντα για να γίνεται και μόνο. Για παράδειγμα, ζήτησα από τον πρόεδρο, να καταργήσει το φως της ΔΕΗ που είναι κοντά στο σπίτι μου, διότι εμποδίζει την νυκτερινή εικόνα του έναστρου ουρανού. Δεν θα μου κάνει την χάρη, όπως είπε. Λυπήθηκα που δεν θα μπορώ να παρατηρώ από το σπίτι μου ανεμπόδιστα μέρος του Γαλαξία μας, αλλά έπνιξα τη λύπη μου διακρίνοντας στο αίτημά μου το παράλογο. Κατά τον ίδιο τρόπο με εμένα, ίσως μερικοί ακόμα πατριώτες να εκφράζουν επιθυμίες -καλές γι’ αυτούς- αλλά άχρηστες προς το κοινό καλό.

Όλο αυτό το διάστημα, το χωριό έχει άλλη μορφή -προς το καλύτερο εννοείται- και έτσι, έχουμε πεντακάθαρους δρόμους από χορτάρια και μειωμένους κινδύνους πυρκαγιάς, ο δρόμος μάλιστα από Σκόζα προς το χωριό μας, αυτός ο επικίνδυνος δρόμος από τα πολλά χορτάρια που γιγαντώθηκαν και τον έκλεισαν καταντώντας τον πάρα πολύ επικίνδυνο για τα αυτοκίνητα, είναι πλέον ασφαλής, φαρδύς, στέρεος.

Το σχολείο κυριολεκτικά λάμπει, με την βοήθεια μάλιστα του Γιάννη Αν. Καλκανά, όμως σε κάθε βοήθεια που ζητά ο πρόεδρος, προστρέχει με χαρά ο Κώστας Σταματόπουλος, τόσο στο χωριό αλλά και σε δουλειές της εκκλησίας. Το παράπονο λοιπόν που εξέφρασε χθές βράδυ ο πρόεδρος, έχει να κάνει με την βοήθεια που χρειάζεται από πατριώτες για εθελοντική εργασία. Αλλά, έχει την εντύπωση πως ο κάθε πατριώτης θα διαβάσει τις σκέψεις του και θα προστρέξει σε εθελοντικές εργασίες. Μα για να γίνει αυτό, θα πρέπει να ανακοινώνει τις προθέσεις του δημόσια, πράγμα που φέτος τουλάχιστον εδώ στο χωριό δεν έχει κάνει. Μάλιστα, χθές βράδυ που έκανε το σχετικό παράπονο, έσπευσε σήμερα έν μέσω καύσωνα (35 c) ο φιλότιμος Γιάννης Αν. Καλκανάς και εκπλήρωσε τιν επιθυμία του να καθαρισθεί καλά το σχολείο.

Όλοι οι πατριώτες διακρίνονται από φιλοτιμία. Δεν μπορούν βέβαια να καθαρίζουν όλοι χόρτα ή να σκάψουν, όμως όλοι, μπορούν να προσφέρουν με τον τρόπο τους. Αυτό είναι ήδη γνωστό για τους Ψαραίους και δεν χρειάζεται επεξηγήσεις.

Ένα πολύ σημαντικό έργο με την συνεργασία Κοινότητας και Αδελφότητας βρίσκεται σε εξέλιξη και λίγο πριν την τελική πραγμάτωσή του. Μάλιστα, την υλοποίηση του έργου έχει αναλάβει με φιλοτιμία ο Πάρης Δημ. Σταματόπουλος. Αναφέρομαι στο πολυπόθητο και αναγκαίο έργο της δικτύωσης του χωριού μας με ελεύθερο και ισχυρό «WiFi». Μάλιστα η Αδελφότητα ανέλαβε έξ ολοκλήρου το κόστος του έργου που δεν είναι μάλιστα και μικρό. Μάλιστα, είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι αντίστοιχο έργο δεν υπάρχει σε κανένα χωριό της Γορτυνίας που να ενώνει όλο το χωριό κυριολεκτικά με το «www». Αυτή η προσφορά των Φορέων του χωριού μας είναι ανεκτίμητη με την καθοριστική συμβολή του Πάρη Δημ. Σταματόπουλου. Τώρα δε που κάνω αυτές τις σημειώσεις και θα τις προωθήσω αργότερα στο διαδίκτυο, έχω κάνει το κινητό μου τηλέφωνο «Hotspot», κάτι δηλαδή που έχει μεγάλο κόστος. Αυτό λοιπόν το μεγάλο κόστος θα το αποφύγουμε όλοι μας πολύ σύντομα.

Το Πολιτιστικό Κέντρο του χωριού μας, με αρμόδια αρχή την Αδελφότητα, ολόφρεσκο εδώ και λίγες ημέρες, μιάς και φρεσκαρίστηκε από συνεργείο επαγγελματιών ελαιοχρωματιστών, όπου νάναι, θα φιλοξενεί τον θησαυρό της παράδοσης, την ιστορία του Ψαραίου και της Ψαραίας αλλοτινών χρόνων που πάσχιζαν κάτω από δύσκολες συνθήκες ζωής να σταθούν όρθιοι. Και στάθηκαν. Το έργο αυτό έχουν αναλάβει να φέρουν σε πέρας δύο μέλη του Δ.Σ. της Αδελφότητας, οι κυρίες Μαρία Ιωα. Πανουσοπούλου και Ρένα Κονδυλοπούλου Καλκανά.

Κλείνοντας το αποψινό μου άρθρο απολαμβάνοντας την δροσιά του βουνού, λίγα λόγια για το νερό. Αυτό, ώς γνωστό, έχει ελαττωθεί πολύ τα τελευταία χρόνια. Το σημαντικό όμως δεν είναι μόνο αυτό αλλά το ότι, το δίκτυο μας έχει σαπίσει από την 7^η δεκαετία που διανύει, ένα δίκτυο από αμίαντο, δηλαδή από θάνατο. Αυτή η παλαιότητα του δικτύου δημιουργεί συνεχώς προβλήματα και καλείται κάθε φορά ο πρόεδρος της Κοινότητας, σαν ο καθόλα αρμόδιος (με τον Δήμο φυσικά), να τρέχει. Ένας αγώνας που δεν έχει τέλος. Ας σεβαστούμε τον αγώνα του προέδρου, ας σεβαστούμε τους συμπατριώτες μας που διψάνε, ας σεβαστούμε έν τέλει το χωριό μας.

Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος