Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Ένας χρόνος χωρίς τον Βασίλη Αναστ. Αναστασόπουλο - Ετήσιο Μνημόσυνο

• 
• 

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Τρίτη, 18 Ιανουαρίου 2022 20:18

Εμφανίσεις: 2403

Τριάντα περίπου μέτρα από το σπίτι μου, είναι ένας φούρνος. Σ’ αυτόν χθές το βραδάκι πήγα να πάρω έναν εσπρέσο και να επιστρέψω πάλι πίσω. Εκεί όμως συνάντησα τον Νικόλα, παιδικό φίλο και κοντογείτονα που είχε βγάλει τον σκύλο του βόλτα κι έκανε μιά στάση κι αυτός για τον καφέ του.

… Θα καθίσουμε ή θα φύγουμε;

… Θα φύγουμε Νικόλα, έχω δουλειές να κάνω στο σπίτι.

… Το πρωί, δεν είδα τ’ αμάξι σου, πήγατε για κολύμπι έ;

… Ναι, είχε καλό καιρό.

… Τώρα, θα πάτε πάλι το Σάββατο το πρωί;

… Όχι, δεν μπορώ διότι έχω μνημόσυνο αυτό το Σάββατο.

… Συγγενής σου;

… Ναι, εδώ στην Αφαίας δίπλα, τον ήξερες μάλλον.

… Ποιος; Ο κυρ Βασίλης;

… Ναι αυτός, τον ήξερες;

… Πολύ καλά όχι, δεν τον ήξερα, μου είχε κάνει όμως μεγάλη εντύπωση αυτός ο άνθρωπος, πάντα είχε ένα ζεστό χαμόγελο, δεν είχε ακουστεί ποτέ στη γειτονιά γι’ άσχημο λόγο, όπως μάλιστα είχ’ ακουστά, κοιτούσε τη δουλειά του και ήταν πολύ αγαπητός.

… Ναι, ο Βασίλης ήταν άνθρωπος καλός Νικόλα.

… Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση -δεν στο κρύβω-, απ’ όταν ζούσε και η γυναίκα του, όταν έβγαινε από το σπίτι του ήταν ντυμένος στην πένα. Και μετά όμως, αφού πέθανε η γυναίκα του, όταν έβγαινε, πάλι στην τρίχα τον είχαν τα κορίτσια του. Δυό κόρες δεν έχει;

… Ναι Νικόλα, την Τασία και την Αιμιλία.

… Τι να σου πω, πρέπει να ήταν τυχερός άνθρωπος, αλλά τυχερά και τα κορίτσια του με τέτοιο πατέρα πού ‘χαν. Πέρασε ένας χρόνος έ;

… Περνάει ο καιρός Νικόλα και δεν το καταλαβαίνουμε.

Ο σύντομος αυτός διάλογος που έγινε εντελώς τυχαία χθες βράδυ, είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τον δικό μας Βασίλη από έναν ξένο.

Αυτό το Σάββατο στις 22 Ιανουαρίου και στις 9.00 πμ., στην εκκλησία της Αγίας Γλυκερίας στο Γαλάτσι, θα γίνει το ετήσιο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως του Βασίλη Αναστ. Αναστασόπουλου. 

 

 

 

 

 

 

Opsarion.gr