Η εγγονή αποχαιρετά την γιαγιά της Σταθούλα Ντεντοπούλου

Η εγγονή της Σταθούλας Ντεντοπούλου αποχαιρετά την γιαγιά της

 

Αυτή η γυναίκα που γεννήθηκε σε ένα ορεινό χωριό της Γορτυνίας.

Σε γνώρισα όταν γνώρισα και το όνομα μου. Ήσουν για εμένα η έννοια της «γιαγιάς». Ήσουν για εμένα η γυναικεία φιγούρα που έκλεινε μέσα της μία δύναμη και μία ηρεμία συνάμα.

Η ιστορία σου ξεκίνησε στο Λυκούσερι. Ήσουν κόρη του Αντώνη και της Χριστίνας, η δεύτερη εκ των τριών. Εκεί μεγάλωσες. Πέρασες τις δυσκολίες της εποχής, την Κατοχή, τη φτώχεια και τις κακουχίες. Παντρεύτηκες τον Αναστάσιο Ντεντόπουλο από το Ψάρι, τον παππού μου.

Μαζί αναζητώντας τις καλύτερες συνθήκες, μετακομίσατε στην Αθήνα. Ευτύχησες να δεις τα τέσσερα παιδιά σου να μεγαλώνουν, να κάνουν οικογένεια, παιδιά, εγγόνια… μα ποτέ δεν ξέχασες και το πέμπτο σου παιδί, τον Γιάννη σου. Πάντα τον μνημόνευες και τώρα πήγες να τον συναντήσεις ξανά. Εκείνον αλλά και τον αγαπημένο σου σύζυγο.

Τα τελευταία σου χρόνια τα πέρασες δίπλα στην μικρή σου κόρη, την Αντωνία, σε ένα περιβάλλον ασφάλειας και αγάπης, όπως αποζητούσες.

Ήσουν κοντά μας, μα ο δρόμος της άνοιας σε απομάκρυνε… Προσπαθούσαμε να μην σε αφήσουμε να ξεχάσεις ποια είσαι, επαναλαμβάνοντας σου όλα τα παραπάνω. Σήμερα ήταν η τελευταία φορά που τα θύμισα σε σένα, εκ μέρους όλων μας, μα να είσαι σίγουρη πως σε εμένα θα τα θυμίζω πάντα.

Θα κρατάω πάντα το όνομα μας, την ζεστασιά σου και τα ήρεμα σου χέρια…

 

Καλό ταξίδι, γιαγιά μου…

 

 

 

 

Ευσταθία Θ. Λιατσοπούλου
(Κόρη του Θεόδωρου Λιατσόπουλου και της Παναγιώτας Ντεντοπούλου)