Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Με απόλυτη επιτυχία οι εκδηλώσεις της Αδελφότητας

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Τρίτη, 30 Αυγούστου 2022 11:20

Εμφανίσεις: 881

Αύγουστος 2022 - Με απόλυτη επιτυχία οι εκδηλώσεις της Αδελφότητας

Το καλοκαίρι στο χωριό, με μία μόνο λέξη, θα το χαρακτήριζα: συναρπαστικό. Δεν χρειάζεται να κάνεις «σπουδαία» πράγματα, η καθημερινότητα σε αυτό, απλή, κυκλωμένη από τα βαθύσκια πουρναρίσια δάση και τον πεντακάθαρο αέρα, σου χαρίζει απλόχερα την καλοσύνη της. Αρκεί να θέλεις να την ζήσεις, φεύγοντας από τα στερεότυπα, τον καθωσπρεπισμό, τα δήθεν, αποφεύγοντας τα μεγάλα λόγια, αποβάλλοντας τον χρόνο στο πύρ το εξώτερο, κυρίως, αποβάλλοντας το περίσσιο εγώ και τον, σε λανθάνουσα μορφή ναρκισσισμό.

Σε αυτή την καταπληκτική καθημερινότητα, προστέθηκε στο τέλος του καλοκαιριού, για να κλείσει τον κύκλο της, και το πρόγραμμα της Αδελφότητας με τις πενθήμερες εκδηλώσεις της. Για κάποιους τρίτους, ίσως αυτές να ήταν ασήμαντες, πολύ σημαντικές όμως για όλους εμάς που βιώσαμε τις δράσεις αυτών των εκδηλώσεων. Πίσω από το παρασκήνιο, για την επιτυχία όλων αυτών των πραγμάτων, μόχθησαν (κυριολεκτικά), όχι μόνο τα μέλη της Αδελφότητας και της εκκλησιαστικής επιτροπής αλλά Ψαραίες και Ψαραίοι, για να υπάρξει όλο αυτό το καταπληκτικό αποτέλεσμα. Και δικαιούνται όλοι αυτοί οι άνθρωποι, τον καλό μας λόγο για την αξιοσύνη και την προσφορά τους.

Αξίζει επίσης να τονισθεί, ότι, αυτές οι εκδηλώσεις δεν βαρύνουν το δημόσιο ταμείο όπως συμβαίνει με πλήθος «πολιτιστικών» εκδηλώσεων στην Ελλάδα, όπου τα κοράκια του πολιτισμού απομυζούν σαν πειναλέα και άπληστα που είναι, δημόσιο χρήμα. Στη δική μας περίπτωση στο παρελθόν και τώρα, τα έξοδα των εκδηλώσεων αυτών βαρύνουν αποκλειστικά την δική μας τσέπη, τον δικό μας οβολό, που διαχειρίζεται με τον καλύτερο τρόπο η Αδελφότητα. Μία Αδελφότητα που από της ιδρύσεως της το 1936 έως και σήμερα, εργάζεται για το κοινό καλό όσο λίγοι άλλοι σύλλογοι πανελλαδικά.

Σύμφωνα λοιπόν με το πρόγραμμα της Αδελφότητας, την Πέμπτη στις 25 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε ξενάγηση των νέων στο Λαογραφικό Μουσείο από τις καθόλα αρμόδιες κυρίες Μαρία Πανουσοπούλου και Ρένα Καλκανά-Κονδυλοπούλου. Είναι αυτές που έστησαν από το μηδέν το Λαογραφικό κόσμημα στο χωριό μας, δηλώνοντας μάλιστα με κάθε ειλικρίνεια ότι δεν είχαν εμπειρία σε αυτό το εγχείρημα. Όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, όταν το μάτι σου «κόβει», όταν έχεις μεράκι και δεν κάνεις αγγαρεία, τότε και μόνο το αποτέλεσμα είναι θεαματικό. Οι προαναφερθείσες κυρίες, στην κυριολεξία δημιούργησαν ένα αριστούργημα που ζηλεύουν ανάλογα Μουσεία στημένα από μουσειολόγους ή άλλους επαγγελματίες του είδους. Η αγάπη γι’ αυτό που κάνεις έν τέλει, μπορεί να νικήσει τον επαγγελματισμό. Το χωριό μας, οφείλει χρέος τιμής στην Μαρία Πανουσοπούλου και στην Ρένα Καλκανά-Κονδυλοπούλου που απόκτησε ένα ακόμα στολίδι.

Η προγραμματισμένη πεζοπορία του Σαββάτου στις 27 Αυγούστου, για λόγους τεχνικούς μεταφέρθηκε για την Παρασκευή στις 26 Αυγούστου. Πράγματι, το πρωί της Παρασκευής στις 7.15 ξεκίνησαν από Ψάρι να πεζοπορούν στο Λυκούρεση περίπου 12 άτομα. Κατά τις 8.00, άλλο κλιμάκια ξεκίνησε από το χωριό εποχούμενο για το Λυκούρεση και από εκεί, σαν ανταμώθηκαν, όλοι μαζί πλέον άρχισαν να πεζοπορούν προς την πηγή μας «Βιζίτσι». Η διαδρομή αυτή από το χωριό μας μέχρι την πηγή, είναι περίπου 8 χιλ. Κατά την επιστροφή, όλη η πεζοπορική ομάδας έφτασε στο χωριό περπατώντας τα 8 χιλ της διαδρομής. Άρτια οργανωμένη η πεζοπορία από την Αδελφότητα, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Το βράδυ της ίδιας ημέρας και σύμφωνα με το πρόγραμμα, στον προαύλιο χώρο του σχολείου έγιναν αγώνες γκλίτσας με πρωταγωνιστές τα παιδιά και άφθονο γέλιο και φυσικά ο διαγωνισμός φαγητού από τις κυρίες που προσφέρθηκαν να ετοιμάσουν από ένα διαφορετικό φαγητό η κάθε μιά. Όλα αυτά τα εκλεκτά εδέσματα προσφέρθηκαν στους παρευρισκόμενους που τα τίμησαν με τον καλύτερο τρόπο. Επί της ουσίας, δεν υπήρξε κανένας διαγωνισμός παρά μόνο η φιλοτιμία των κυρίων του χωριού μας με τα νοστιμότατα εδέσματά τους. Δυστυχώς, ο γράφων λόγω άλλων υποχρεώσεων το βράδυ αυτό (ας είναι καλά ο βαλές και η ντάμα, το δέκα καρό και το δύο σπαθί!), γεύθηκε μερικά από τα εδέσματα αυτά αλλά δεν γεύτηκε κολοκυθοκεφτέδες. Πολλά συγχαρητήρια λοιπόν στην προσφορά των γυναικών που για ακόμα μία φορά συμμετείχαν με απόλυτη επιτυχία στις εκδηλώσεις του χωριού μας.

Το Σάββατο το απόγευμα στις 27 Αυγούστου, πραγματοποιήθηκαν οι αγώνες δρόμου με συμμετοχή μικρών και μεγάλων. Η δράση αυτή που σαν ιδρυτή έχει τον Γιάννη Κουσιουρή μιάς και αυτός πρώτος πρότεινε αλλά και χρηματοδότησε τους αγώνες έξη ετών, συνεχίζονται κάθε χρόνο και με περισσότερες συμμετοχές. Την οργάνωση και εδώ αναλαμβάνει η Αδελφότητα και μάλιστα την διεκπεραιώνει με τρόπο άριστο. Οι αγώνες έχουν διαφορετικές αφετηρίες αλλά τον ίδιο τερματισμό, το Λαογραφικό Μουσείο. Οι αγώνες αυτοί κατά γενική ομολογία, έχουν δώσει έναν εντελώς διαφορετικό τόνο στο χωριό μας, πολύβουο και πολύχρωμο από παιδιά κάθε ηλικίας. Γενικά και ειδικά, όπου υπάρχουν παιδιά, οφείλουμε να σταματάμε για να περάσουν, το μέλλον έχουμε χρέος να το σεβόμαστε. Χρέος τιμής και στον Γιάννη Κουσιουρή που η ιδέα του όχι μόνο υλοποιήθηκε αλλά επεκτείνεται και μεγαλουργεί χάρη στην οργάνωση της Αδελφότητας. Το βράδι, στον ειδυλλιακό χώρο της εκκλησίας και του κυλικείου, έγιναν οι απονομές των βραβείων στους συμμετέχοντες. Και αμέσως μετά, καθίσαμε στα τραπέζια για το καθιερωμένο εδώ και δεκαετίες αντάμωμα με την Αδελφότητα πάλι να εργάζεται ακούραστα για την δική μας καλοπέραση.

Την Κυριακή στις 28 Αυγούστου, παραμονή του Αγιάννη, από το πρωί στο χώρο του κυλικείου, η Αδελφότητα και Ψαραίες και Ψαραίοι, επιδόθηκαν σε αγώνα δρόμου για να ετοιμάσουν τον χώρο για το βραδινό πανηγύρι. Η τελική εικόνα που έχουμε όλοι μας, είναι ένας μεγάλος πεντακάθαρος χώρος, τραπέζια στρωμένα με τάξη, τα καζάνια με την βραστή γίδα να παίρνουν φωτιά, μέσα στο κυλικείο ένα ανθρώπινο μελίσσι ετοίμαζε τα πάντα και στην παραμικρή τους λεπτομέρεια, Πίσω από την βιτρίνα, ένας αόρατος σχεδόν κόσμος, ίδρωσε, κουράστηκε, αγχώθηκε, ώστε εμείς ν’ αντικρύσουμε την τελειότητα σαν μαζευτήκαμε μετά τον εσπερινό και καθίσαμε στα τραπέζια για να τιμήσουμε τον Αγιάννη τον Πρόδρομο. Και στον εσπερινό όμως και στην περιφορά της εικόνας που ακολούθησε, ο κόσμος συμμετείχε, έχοντας τη φορά αυτή έναν παπά ήρεμο που διεκπεραίωσε το τελετουργικό μέρος με τον καλύτερο τρόπο. Τα εδέσματα μετά, δεν άργησαν να γεμίσουν τα τραπέζια με την βραστή γίδα που μοσχοβολούσε, την καλοψημένη γουρνοπούλα και τα σουβλάκια που ήταν νοστιμότατα όπως άκουσα, και λέω όπως άκουσα, διότι δεν έχω το κρέας στις διατροφικές μου συνήθειες. Αργότερα σαν άρχισε ο Καρανικόλας να βαρεί το κλαρίνο του, πλαισιωμένος από εξαίρετους μουσικούς, ειδικότερα δε από τον Τάκη Παπαδημητρίου (από Βυτίνα), και τον γιό του, γέμισε το πλακόστρωτο με τους χορούς. Τα ηχεία, μερικές φορές έβγαζαν περισσότερα πρίμα και ο ήχος ήταν ενοχλητικός, αλλά παρόλα αυτά ο χορός και το κέφι κράτησαν μέχρι τις 4 το ξημέρωμα. Χρέη λοιπόν κι εδώ στην Αδελφότητα μα και σε όλες και όλους που εργάστηκαν με ζήλο για την δική μας ευχαρίστηση.

Ανήμερα του Αγιάννη του Προδρόμου στις 29 Αυγούστου, μέρα αυστηρής νηστείας, βάρεσε η καμπάνα αλλά λίγοι την άκουσαν από το ξενύχτι. Σιγά-σιγά όμως, ο κόσμος ξύπναγε και δεν άργησε να γεμίσει η εκκλησία μέσα κι έξω από ανθρώπους. Ο χώρος ήταν σημαιοστολισμένος, οι σκάλες γεμάτες γλάστρες με βασιλικούς κι άλλα λουλούδια -από την φροντίδα του παρέδρου του χωριού μας, και σαν τελείωσε η λειτουργία, πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη δημοπρασία των κουλούρων, προσφορά Ψαραίων προς την εκκλησία και προς την Αδελφότητα. Το βράδυ, συγκεντρωθήκαμε έκ νέου στον χώρο του κυλικείου, σπάζοντας όπως συνηθίζουμε την αυστηρή νηστεία κατά τις 10.30 το βράδυ αφού παίρνουμε άδεια από τον Αγιάννη, δεν μας χαλάει χατήρι ο Αγιάννης, αλλά κι εμείς τον φροντίζουμε, τον περιποιούμαστε, τον έχουμε καθαρό, ανεξάρτητα αν πιστεύουμε ή όχι σε δόγματα. Αργότερα, βγήκε από το καζάνι και ο τραχανάς κι αναστηθήκαμε από τη γεύση του. Παράλληλα με όλα αυτά, ο Καρανικόλας βαρούσε το κλαρίνο του αλλά τη φορά αυτή έχοντας φροντίσει να ρυθμίσει τα πρίμα του κατόπιν υποδείξεως μας. Και τη φορά αυτή είχε έναν τραγουδιστή που γνώριζε από μουσική, δεν φάλτσαρε, δεν το γύριζε στα «ώπα», τραγούδησε με σεβασμό στην παράδοση.  

Κλείνοντας εδώ το σημείωμα αυτό για τις εκδηλώσεις στο χωριό μας που οργάνωσε με απόλυτη επιτυχία η Αδελφότητα, θεωρώ πως είναι χρέος όλων μας να την ευχαριστήσουμε που για ακόμα μία φορά έφερε σε πέρας δύσκολο έργο. Να ευχαριστήσουμε όμως και όσες/όσους εργάστηκαν πίσω από τα φώτα της ράμπας. Να είμαστε καλά και να σμίξουμε πάλι του χρόνου να τιμήσουμε τον δικό μας Αγιάννη.

Προσωπικά, θέλω να ευχαριστήσω την Κωνσταντίνα Στασινοπούλου, τον Γιώργο Θ. Κωνσταντόπουλο, τον Κώστα Αν. Αναστασόπουλο και την Βιολέτα Σαμιώτη, διότι το δικό τους πλουσιότατο φωτογραφικό υλικό, δημοσίευσα όλες αυτές τις ημέρες από τις εκδηλώσεις στο χωριό μας.  

Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος