Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Η Ευρώπη και το δίευρω

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Πέμπτη, 01 Δεκεμβρίου 2022 22:29

Εμφανίσεις: 826

Η Ευρώπη και το δίευρω

Στον Κόσμο, όπου κι αν κοιτάξεις σήμερα, τα παραμύθια των λαών θεριεύουν, έχουν φυλετική και θρησκευτική ταυτότητα, και, μέσα από την διαδικασία αυτή, από ένα απλό παραμύθι, από την παράδοση που επικαλείται ο καθένας μας με τρόπο παράδοξο: «έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τα συνεχίσουμε», από το αδιάκοπο αυτό συναισθηματικό σφυροκόπημα που πάντα οδηγεί σε συγκρούσεις ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες ή λαούς, που έχουν διαφορετικό τρόπο ζωής και έθιμα, διαφορετικές συνθήκες ζωής, πάντοτε απουσιάζει μία σημαντικότατη παράμετρος, η Π α ι δ ε ί α.

        Άλλο πράγμα είναι οι σπουδές, τα πτυχία, η εγκυκλοπαιδική γνώση, και εντελώς ξεχωριστό πράγμα η Π α ι δ ε ί α. Αυτή, δεν διδάσκεται, όμως, τη θέση της έχει καταλάβει η εκπαίδευση, αυτή που αρχίζει από την παιδική ηλικία και όπως με καμάρι δηλώνουν οι σχεδιαστές της, δεν τελειώνει ποτέ.

        Τούς ανθρώπους, δεν τούς απελευθερώνει η εκπαίδευση, εξάλλου δεν είναι η δουλειά της αυτή. Και ποια είναι η δουλειά της; Μία εύκολη απάντηση που έρχεται τώρα στο μυαλό μου, είναι η δουλοπρέπεια, η ανελευθερία, διότι δεν σε θέλει η εκπαίδευση άνθρωπο αυτάρκη -τουλάχιστον νοητικά-, αλλά σε θέλει όργανο, γρανάζι μιάς καλοδουλεμένης μηχανής που, δυστυχώς τα αποτελέσματά της τα βιώνουμε άπαντες στον βίο μας, μ’ αυτή την αιμορραγική βία που αφανίζει ανθρώπους όλων των κοινωνικών τάξεων, όλων των φυλών και χρωμάτων, όλων των θρησκειών.

        Το παρόν και το μέλλον, ανήκουν δικαιωματικά στα παιδιά, στην πιο τελευταία δηλαδή εξελιγμένη γενιά. Το παιδί, από τη φύση του, δεν μπορεί να μπει σε καλούπια, όταν όμως συμβαίνει αυτό, απλά παραβιάζεται η φύση του, ο κόσμος του. Το παιδί, θέλει ν’ απλώσει ελεύθερη τη φαντασία του και να ταξιδέψει σε κόσμους άγνωστους ή να δημιουργήσει τούς δικούς του. Συνεπώς, χρειάζεται Π α ι δ α γ ω γ ο ύ ς.

        Ένας τέτοιος Π α ι δ α γ ω γ ό ς, δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο εκτός από παραμυθάς. Να ιστορεί παραμύθια στα παιδιά και να τ’ αφήνει να τρέξει η φαντασία τους. Ναι, τουλάχιστον έναν τέτοιο παραμυθά γνωρίζω, ναι, ο Δημήτρης Σταματόπουλος είναι έν τέλει ένας μεγάλος Παραμυθάς.

        Πιθανολογώ, ότι μεγάλο Παραμυθά τον έκαναν τα εγγόνια του, ή με τον τρόπο τους τον ανάγκασαν να ελευθερώσει το μεγάλο του ταλέντο στη συγγραφή παραμυθιών. Οι σχέσεις μεταξύ παραμυθά και παιδιών είναι αμφίδρομες, αν το παιδί δεν σε επιλέξει, δεν θα γίνεις ποτέ μεγάλος.

        Ο Δημήτρης Σταματόπουλος, πιάνει την απλή καθημερινότητα και   μέσα από τα παραμύθια του, την απλοποιεί και την κάνει ευχάριστη στα παιδικά αυτιά. Έτσι, στο τελευταίο του παραμύθι «Η Ευρώπη και το δίευρω», θα ήταν παράλειψη η απουσία αναφοράς στον Μύθο της Ευρώπης.

«Δεν είσαι ζώο εσύ της γης!
Δεν περπατάνε τα δελφίνια στη στεριά
και οι ταύροι μες στο κύμα,
μα εσύ τρέχεις και πηδάς,
με μένα στα φτερά σου!

Τρέχεις και θαρρώ
στον ουρανό θ’ ανέβεις!
Ικετεύω τούς θεούς!
Ποιος είσαι; Τι γυρεύεις;»

Όμως όχι, οι παραπάνω στίχοι κοσμούν το οπισθόφυλλο του βιβλίου του. Αυτά έλεγε τότε η αθώα Ευρώπη στον Βαρυβρόντη Δία, μα που να φανταζόταν τι σκοπούς η Ειμαρμένη είχε;

Τα παραμύθια απευθύνονται στα παιδιά, αλλά ειδικότερα τα παραμύθια του Δημήτρη Σταματόπουλου, διαβάζονται ευχάριστα από παιδιά όλων των ηλικιών. Έχοντας κι εγώ ακούσματα εκατοντάδων παραμυθιών από τις γιαγιάδες μου, εσείς και από τούς παππούδες σας πιθανόν, ας έχουμε κατά νού, πόσο δύσκολη είναι, τι τέχνη απαιτείται για την ιστόρηση ενός παραμυθιού, πόσο δε μάλλον για τη συγγραφή του.

Καλοτάξιδο και αυτό το παραμύθι σου Δημήτρη

Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος