Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Ολίγα προεκλογικά

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Κυριακή, 29 Ιανουαρίου 2023 21:21

Εμφανίσεις: 721

Ολίγα προεκλογικά

Αν και νωρίς, έχει αρχίσει σιγά-σιγά να δημιουργείται προεκλογικό κλίμα έν όψει των επερχόμενων περιφερειακών-δημοτικών-τοπικών εκλογών. Θα προηγηθούν βέβαια οι εθνικές εκλογές, οπότε η προεκλογική κίνηση πολλαπλασιάζεται.

Όπως ήδη διακρίνεται, οι ζυμώσεις φέρνουν στην επιφάνια κάτι απίθανα ονόματα υποψηφίων που προέρχονται μάλιστα από την Αθήνα. Αυτά τα ονόματα, έκαναν το έργο τους στην Αθήνα, το ολοκλήρωσαν, πέτυχαν και είπαν: δεν πάμε και στην Γορτυνία ν’ αφήσουμε την σφραγίδα μας; Να επιτελέσουμε μέγα έργο εφόσον οι άλλοι δεν μπορούν; Πολλά μπορεί να σκέφτηκαν ή να σκεφτούν οι υποψήφιοι δήμαρχοι, μα οι σκέψεις δεν αρκούν. Χρειάζεται κάτι ακόμα που λείπει, ένα σχέδιο ολοκληρωμένο, δεν χρειάζονται οράματα διότι χορτάσαμε από αυτά, χρειάζεται θέληση. Αυτή,  που θα γκρεμίσει ένα σύστημα που νοσεί αλλά για να γίνει κανείς γκρεμιστής πρέπει να έχει κότσια.

Στον δημοτικό ορίζοντα, άπαντες είναι συμβιβασμένοι, παθητικοί, είτε προέρχονται μέσα από κομματικά γραφεία είτε από παρέες της ομελέτας. Το πρόβλημα δε, αρχίζει από το κεφάλι και καταλήγει στα πόδια ή ανάποδα, από τα πόδια στο κεφάλι. Όταν τα άκρα ενός σώματος νοσούν, νοσεί όλο το σώμα. Οπότε, για να μπορέσει να γίνει κάποιος γκρεμιστής του πεπερασμένου συστήματος, πρέπει να έχει ανθρώπους μαζί του που να αντιλαμβάνονται τα πράγματα πέρα από το μικροσυμφέρον τους.

Επομένως, για να έλθει οποιαδήποτε αλλαγή και να διαλύσει την παρακμή, αυτός ή αυτοί που θα τολμήσουν εγχείρημα τέτοιο, θα πρέπει οι ίδιοι να έχουν αλλάξει σαν άνθρωποι, να έχουν αρχίσει να βλέπουν σφαιρικά, να έχουν εξαφανίσει από την ζωή τους την ιδιοτέλεια, ακόμα να έχουν ελαττώσει (αν όχι εξαφανίσει) το  ε γ ώ  τους, να έχουν την ικανότητα να βλέπουν ενιαία τα πράγματα και όχι κομματιαστά, σε εικόνες.  

Ισχύει φυσικά και για τον δικό μας Δήμο όπου ο καθένας ψηφίζει το είδωλό του, για τον λόγο αυτό απαιτείται ολική αλλαγή αντίληψης της πραγματικότητας. Το είδωλο γεννά την ειδωλολατρία, γεννά όλες τις παθογένειες που ταράσουν την ζωή μας.

Μία άλλη οντότητα που οφείλουν οι άνθρωποι να καταργήσουν από την ζωή τους, αυτή είναι η Ελπίδα. Αυτή από τη φύση της κρατάει δέσμιο τον άνθρωπο με το γνωστό: «η ελπίδα πεθαίνει τελευταία», αν όμως πεθάνει πρώτη απελευθερώνει. Όταν δεν ελπίζεις σε τίποτα, όταν δεν πιστεύεις πουθενά, διώχνεις από πάνω σου πλαστά βάρη, ελευθερώνεσαι. Η Ελπίδα αλλά και η Πίστη, είναι βάρη που τρέφονται από τον Φόβο. Γιατί άραγε θα πρέπει να πιστέψουμε σε κάτι στον θαυμαστό Κόσμο που ζούμε; Και δεν αναφέρομαι στις θρησκείες, αυτές κάνουν καλά την δουλειά τους, αναφέρομαι στην Πίστη που έχει ο καθένας για κάτι και τον απονεκρώνει, διότι επί της ουσίας, Πίστη είναι -κυριολεκτικά-, παγωμένη ενέργεια, ή άλλως μη ενέργεια.

Η αμφισβήτηση των πάντων είναι αυτή που μπορεί να οξύνει έναν νου, να τον κάνει να δουλέψει, να βγεί από τον ύπνο στον οποίο τον έχουν ρίξει έννοιες όπως Πίστη, Ελπίδα, Ευτυχία κτλ. Για να υπάρξει αμφισβήτηση, πρέπει να προηγηθεί η θέληση, όμως, ο κόσμος μη έχοντας ενέργεια, θέληση, βούληση, αφήνει το κλειδί του σπιτιού του, το κλειδί της ζωής του, σε αυτούς που τον έχουν παραμυθιάσει ότι έχουν όσα αυτός δεν έχει.

Θα αργήσουν μάλλον να φανούν αληθινοί γκρεμιστάδες, διότι η εξέλιξη του ανθρώπου κινείται με αργούς ρυθμούς, δεν είναι έτοιμος ο άνθρωπος να σπάσει το είδωλό του, να εξαφανίσει την Ελπίδα και όσο αργεί να αλλάξει, τόσο το καινούργιο που αρχίζει να αχνοφαίνεται είναι επώδυνο.

Ας απολαύσουμε λοιπόν -εφόσον έχουμε χρόνο-, τον προεκλογικό αγώνα των υποψηφίων που είναι γεμάτος από ψεύδη, υποκρισία, λόγια του αέρα, και έτσι, με τον τρόπο αυτόν, ας περάσουμε ευχάριστα τον καιρό μας. Έχουμε να κάνουμε κάτι καλύτερο;   

Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος