Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Νέα υποψηφιότητα στο Ψάρι

• 
• 

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Τρίτη, 07 Φεβρουαρίου 2023 22:45

Εμφανίσεις: 943

Νέα υποψηφιότητα στο Ψάρι

 

Εκτός του χειμώνα που είναι πιστός στο ραντεβού του και δρά προς όφελός μας με τα χιόνια και τους πάγους του, τις βροχές και τις καταιγίδες του, προ των πυλών (όχι των άλλων Πυλών που μερικοί γνωρίζετε έν μέρει) αχνοφαίνεται η Άνοιξη, με την ανθοφορία της, τα πολύβουα ρέματά της, τα απίθανα χρώματά της.

Η Φύση κινείται φυσιολογικά, ακολουθεί τους κανόνες της και προχωρά. Έχει όμως κι αυτή τις εξαιρέσεις της στον κανόνα. Μία εξαίρεσή της, σημαντική, είμαστε εμείς που, μάθαμε να λειτουργούμε έξω από την ενότητα, από το σύνολο. Οι ανθρώπινες δράσεις έχουν ξεστρατίσει από τον φυσικό δρόμο, έχουν υποβιβάσει την ποιότητα της ζωής, την έχουν γεμίσει με φόβο. Φόβος για το χιόνι, για την βροχή, την καταιγίδα, τον αέρα, τον κυματισμό της θάλασσας, φόβος για τους Τούρκους, φόβος και τρόμος σε κάθε βήμα μας από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, από τα κοινωνικά δίκτυα, από τους πολιτικούς που έχουν χάσει κάθε μέτρο, φόβος από παντού. Και εμείς, αντί να κάνουμε μία απλή κίνηση όλη αυτή τη σαβούρα που έχουμε βάλει στη ζωή μας να την πετάξουμε στα σκουπίδια, καθόμαστε σαν όντα άβουλα και δίνουμε την προσοχή μας στον κάθε τυχάρπαστο που έχει ένα μικρόφωνο, μία δυνατή φωνή, ένα σχέδιο, εκτελεί μία υπηρεσία, ένα έργο προς διεκπεραίωση, ή ό,τι άλλο για να μας έχει μόνιμα σε φόβο.

Η απουσία φόβου σημαίνει ελευθερία. Έχει όμως τρυπώσει στο μυαλό μας πως εμείς, είμαστε ελεύθεροι. Επειδή ζούμε σε χώρα δημοκρατική, είμαστε μέλη της ευρωπαϊκής ένωσης, μιλάμε ελεύθερα, κυκλοφορούμε ελεύθερα, σκεφτόμαστε ελεύθερα, δρούμε ελεύθερα. Ναι, πράγματι, όλα αυτά συμβαίνουν αλλά κάτω από την μπότα του φόβου. Σκεφτόμαστε ότι είμαστε ελεύθεροι και έρχεται μία οδηγία και την ακολουθούμε πιστά, δίνει συμβουλές ένας παπάς και τον παίρνουμε σοβαρά υπόψη μας, μπουκάρει στο σπίτι μας ένας πολιτικός και μας κουνάει το δάκτυλο απαιτώντας να τον ακούσουμε και να τον ψηφίσουμε. Οπότε, εφόσον κυριαρχεί ο φόβος που ακριβώς βρίσκεται η ελευθερία;

Τέλος πάντων, τέτοια πράγματα όπως τα παραπάνω περνούσαν από το μυαλό μου, μέχρι που έτυχε ν’ ακούσω από την κοπή της πίτας της Αδελφότητας Ψαραίων, τον νύν πρόεδρο, να ανακοινώνει ότι θα είναι και πάλι υποψήφιος για πρόεδρος του χωριού στις δημοτικές-τοπικές εκλογές που θα γίνουν τον Οκτώβριο του 2023. Δεν ανέφερε με ποια παράταξη αλλά πιθανολογώ με ποια, του νυν δημάρχου κ. Κούλη.

Με τάραξε η ανακοίνωση αυτή, όχι διότι δεν την περίμενα αλλά διότι την θεώρησα βιαστική – λές και πέρασε ο καιρός και χάνονται οι προθεσμίες. Παράλληλα όμως, με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι η καλή προετοιμασία, είναι αυτή που μπορεί να φέρει αποτελέσματα επιθυμητά. Οπότε, κρίνοντας έκ του αποτελέσματος, πολύ καλά έπραξε ο πρόεδρος και έκανε την ανακοίνωση αυτή.

Δεν γνωρίζω αν στο χωριό μας γίνουν στο μέλλον άλλες ανακοινώσεις υποψηφίων, το πιθανότερο είναι να γίνουν. Το μέλλον είναι άγνωστο αλλά επειδή το παρόν δεν είναι, μέσω του άρθρου αυτού, ανακοινώνω ακόμα μία υποψηφιότητα προέδρου του χωριού μας.

Έπειτα από ώριμη σκέψη, αποφάσισα κι εγώ να εκτεθώ ως υποψήφιος για πρόεδρος στο χωριό μας. Γνωρίζω βέβαια πως αυτό το εγχείρημα πολύ δύσκολα θα αποδώσει όπως θέλω αλλά αν δεν δοκιμάσω είναι σαν να αφήνω μία δουλειά στη μέση. Δουλειές ημιτελείς γενικώς και ειδικώς δεν μου αρέσουν.

Ένα μεγάλο μειονέκτημα που έχω σαν υποψήφιος πλέον, είναι το ότι δεν έχω ψήφους από σόγια, όπως δηλαδή συμβαίνει συνήθως με τους υποψηφίους που ξεκινούν με τα σόγια τους σαν μία γερή βάση. Αυτό το σημαντικό μειονέκτημα, με κάνει να ξεκινώ από το μηδέν. Γράφω μηδέν, διότι παρόλο που ψηφίζω στο χωριό, θεωρώ εντελώς ανήθικο να ψηφίσω τον εαυτό μου. Ό,τι είναι ανήθικο για μένα δεν σημαίνει ότι είναι και για τους άλλους.

Ένα δεύτερο μειονέκτημα που έχω, είναι το ότι δεν θα μεταφέρω στο χωριό συγγενείς, φίλους, κουμπάρους και γείτονες με τα εκλογικά τους δικαιώματα μόνο και μόνο για να με ψηφίσουν.

Ένα τρίτο μειονέκτημα που έχω και αυτό εξ’ ίσου σοβαρό, είναι το ότι δεν θα μοιράσω ψηφοδέλτια πόρτα-πόρτα, με το φώς της μέρας ή το ημίφως του σκότους.

Μα καλά, ίσως να αναρωτηθεί κανείς, αν δεν κάνεις κάτι από τα παραπάνω, πως ελπίζεις να βγείς πρόεδρος; Μα δεν ελπίζω σε τίποτα, ελπίδα σημαίνει αναμονή και την αφαιρώ πρώτη. Μπορώ να είμαι υποψήφιος και χωρίς την ελπίδα, ή δεν μπορώ;

Και ποια είναι τα σχέδια, τα οράματα που έχεις για το χωριό; Να πάλι μία εύστοχη ερώτηση. Δεν έχω ούτε σχέδια ούτε οράματα. Διότι, κρίνοντας πάλι έκ του αποτελέσματος, όσα σχέδια και οράματα ειπώθηκαν προεκλογικά, όλα μα όλα έπεσαν στο κενό, οπότε, γιατί να σπαταλιέται ενέργεια για το τίποτα; Για το παραμύθι;

Οι μέχρι σήμερα υποψήφιοι για το χωριό μας, συμπεριλαμβανομένου και του νυν, μιλάνε για έργα, εγώ αντίθετα από αυτούς, θα γκρεμίσω. Από το 1998 μέχρι και σήμερα στο χωριό μας, δηλαδή σε 25 χρόνια (Νόμοι Καποδίστριας & Καλλικράτης), ένα έργο έχει γίνει στο χωριό μας, η αλλαγή εσωτερικού δικτύου και αυτή μάλιστα με πόρους ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Χορτάσαμε από παραμύθια λοιπόν και πληρώθηκε ο χρόνος να αρχίσουμε να γινόμαστε δημιουργικοί γκρεμίζοντας κάθε τι παλιό και αναχρονιστικό, κάθε τι που συντηρεί ένα εντελώς εκφυλισμένο σύστημα αξιών.

Ψηφίστε με κι ας είσαστε μέσα στον φόβο. Είμαι εδώ για να σας τρομάξω περισσότερο.  

 

 

 

 

 

Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος