Εφτά (7) Ψαραίοι στο Έπος του 40'

Μνήμες από το Έπος του 40’ στο Ψάρι

 

Όταν ξέσπασε ο πόλεμος με τις δυνάμεις του Άξονα, τους φασίστες του Μουσολίνι και τους ναζί του Χίτλερ, εφτά (7) παλληκάρια από το χωριό μας συγκεντρώθηκαν στον Αγιάννη να λειτουργηθούν και να τους χαιρετήσει όλο το χωριό που ήταν εκεί συγκεντρωμένο.

Οι επιστρατευθέντες που κάλεσε η πατρίδα για να πολεμήσουν, ήταν οι κάτωθι:

Κώστας Γκιώνης του Χρήστου (Ντινάκος)

Κωστάκης Γκιώνης του Αλέξη

Διονύσης Γκιώνης του Αλέξη

Κωνσταντής του Σταμάτη (Σταματόπουλος)

Δημήτρης Πανουσόπουλος του Παναγιώτη

Ντίνος Παρασκευόπουλος του Παρασκευά

Γιάννης Ζαφειρόπουλος του Γεωργίου (Ζεμπέκης)

Εκεί στον Αγιάννη, την ώρα του αποχαιρετισμού, ο Ντίνος Παρασκευόπουλος έπιασε να τραγουδά ένα δικό του, αυτοσχέδιο τραγούδι:

«Σαν πεθάνω μες στη μάχη, στου πολέμου τη φωτιά
να με θάψουν κάτω απ’ ένα κυπαρίσσι για να έχω τη δροσιά»

Ο Ντίνος Παρασκευόπουλος σκοτώθηκε στο Αλβανικό Μέτωπο. Με κείνο το τραγούδι του, λες και ήξερε το μέλλον του και άφηνε την τελευταία του εντολή.

Ο Ντινάκος, τραυματίστηκε σοβαρά αλλά επέστρεψε ζωντανός.

Ο Δημήτρης Πανουσόπουλος, έπαθε κρυοπαγήματα αλλά επέστρεψε ζωντανός. Σε όλη του τη ζωή τον ταλαιπωρούσαν οι πληγές του πολέμου.

Ο Γιάννης Ζαφειρόπουλος (Ζεμπέκης) επέστρεψε τραυματίας.

Οι υπόλοιποι Ψαραίοι επέστρεψαν υγιείς.

Τιμή σε αυτούς τους Ψαραίους που πολέμησαν τον φασισμό και τον ναζισμό και εμείς σήμερα είμαστε εδώ, ελεύθεροι.

 

 

 

 

Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος

Σημείωση: όλα τα ανωτέρω, από μαρτυρία της έν ζωή 90χρονης μάνας μου, της Μαρίνας.