Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Τα μαγαζιά …

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Τρίτη, 20 Αυγούστου 2024 08:44

Εμφανίσεις: 155

Τα μαγαζιά …

Με το χάραμα, βρέθηκα στη βεράντα ν’ απολαμβάνω τη πρωινή δροσιά. Παρ’ ό,τι η Αθήνα έχει ζέστες, τα πρωινά διαφέρουν πολύ, ένα ελαφρύ αεράκι έρχεται από την Πάρνηθα κι αγαλλιάζει το σώμα.

Μόλις τέλειωσα ένα μικρό βιβλίο που διάβαζα, τον «Γρύλλο» του θείου Πλούταρχου, αργοπίνοντας το καφεδάκι μου και το δροσερό νεράκι. Τον καφέ εμείς τον λέμε ελληνικό, οι Τούρκοι τον λένε τούρκικο, έχει ειπωθεί και ως βυζαντινός επειδή αυτοί τον «διεθνοποίησαν» αλλά επί της ουσίας ο καφές είναι αραβικός. Τι να κάνουμε τώρα, εκεί έχει τις ρίζες του, να τσακωθούμε για την καταγωγή του; Ο καθένας μας τον λέει όπως θέλει.

Σαν έκλεισα το βιβλίο του θείου Πλούταρχου, δεν ξέρω πως και γιατί, η σκέψη πήγε στο χωριό και στις παιδικές αναμνήσεις που έχω απ’ αυτό. Βέβαια η σκέψη, πάντοτε στο παρελθόν είναι και αν το έχετε προσέξει, ό,τι κι αν πούμε αναφέρεται στο παρελθόν.

Τώρα λοιπόν που γράφω αυτές τις αράδες, «βρίσκομαι» στον περίβολο του Αγιάννη ανήμερα στη γιορτή του, παιδί είμαι και φέρνω γύρες στο χώρο. Εκεί που είναι η πέτρινη βρύση, «βλέπω» τον Μπρούκλη με το «μαγαζί» του να δίνει κρασί μαύρο μουντριζιάνικο, απέναντι ακριβώς, εκεί που σήμερα οριοθετείτε ο χώρος του κυλικείου, βρισκόταν η μάντρα και δίπλα απ’ αυτήν, ο μπάρμπας μου ο Καλαμάτας είχε στήσει το δικό του «μαγαζί» Καλό κρασί, και σε ένα μεγάλο λεβέτι γεμάτο νερό, υπήρχαν μπύρες και λεμονάδες-πορτοκαλάδες. Που και που τον βοηθούσα βγάζοντας από το λεβέτι με το νερό τις «παγωμένες» μπύρες. Τέτοια βοήθεια!

Στη συνέχεια της μάντρας αλλά στο πάνω επίπεδο, ο Δημ. Κουσιουρής έχει στήσει το δικό του «μαγαζί». Στο δροσερότερο μέρος του χώρου. Φυσικά, κι αυτός είχε άριστο κρασί. «Μαγαζί» στο χωριό μας δίχως καλό κρασί, δεν νοείται. Εδώ έχω ένα κενό μνήμης, αλλά νομίζω ότι ο Κουσιουρής είχε και κάποιο μεζέ για να συνοδέψει το κρασί.

Τον Παν. Σταματόπουλο, δεν τον θυμάμαι με «μαγαζί» στη γιορτή του Αγιάννη αλλά είμαι βέβαιος ότι και αυτός είχε στήσει το δικό του.

Πέρα από τον Αγιάννη, ένα άλλο μαγαζί που μου έκανε εντύπωση, ήταν το τσαγκαράδικο του Κολοσατέρη, ένα πολύ μικρό μαγαζί, απέναντι από το σπίτι του Κώστα Σταματόπουλου. Το κτίσμα υπάρχει και σήμερα.

Το γάβγισμα ενός σκύλου, με επανέφερε στο σήμερα. 8.38 πμ. λέει το ρολόι. Ας σηκωθώ για την κουζίνα. Το μενού σήμερα έχει ψάρι στο φούρνο με σαλάτα από αμπελοφάσουλα. Αν δεν μαγειρέψεις δεν τρώς! Οπότε…

Βασίλης Κ Αναστασόπουλος