Ψάρι Ηραίας - Αρκαδίας

Η «κουλτούρα» της πίτας και του χορού

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Κυριακή, 16 Φεβρουαρίου 2025 21:41

Εμφανίσεις: 340

Η «κουλτούρα» της πίτας και του χορού

Η εποχή που διανύουμε, είναι η εποχή όπου πατριωτικοί σύλλογοι, σύνδεσμοι, αδελφότητες, ή όπως αλλιώς μπορούν να ειπωθούν, προάγουν τη σύσφιξη των μελών και των φίλων τους διοργανώνοντας χορούς και πίτες. Είναι σημαντικό, για την «επιτυχία» των εκδηλώσεων αυτών να παρευρίσκονται και επίσημοι. Λέγοντας «επίσημοι», εννοούμε βουλευτές, υπουργούς, δημάρχους, περιφερειάρχες, και λοιπούς παράγοντες του δημόσιου βίου. Είναι «χαρά» για ένα βουλευτή -για παράδειγμα- να παίρνει σεργιάνι τις Κυριακές και να πηγαίνει από χορό σε πίτα ασθμαίνοντας, να προλάβει να κόψει ένα κομμάτι, να μιλήσει στο μικρόφωνο λέγοντας λόγια κενού περιεχομένου, να δηλώσει την περηφάνια του που βρίσκεται ανάμεσα σε «πατριώτες», «φίλους» (εννοεί κομματικούς), και παράλληλα να δώσει το παρών για την ψήφο στην προσεχή κάλπη, σε τοπικό ή σε κεντρικό επίπεδο.

            Πραγματικά, αν αυτά τα απλά πράγματα τα παρατηρήσει ο καθένας μας, εύκολα αντιλαμβάνεται την υποκρισία που διακατέχει τους συμμετέχοντες «επισήμους» σε εκδηλώσεις που δεν προάγουν κανένα πολιτισμό, αντίθετα μάλιστα, μπορώ να πω ότι συντηρούν μία υποκουλτούρα διότι και από αυτήν αντλούν εκλογική δύναμη.

            Αυτή η αμφίδρομη σχέση πολιτικού και πολίτη, έχει πλήρως διαβρωθεί, ειδικότερα στον καιρό μας, και δεν χρειάζεται να το επισημάνω εγώ αυτό, είναι εύκολα ορατό για όσους έχουν διακριτική ικανότητα και μπορούν και βλέπουν, αν όχι σφαιρικά, τουλάχιστον βλέπουν με καθαρή ματιά. Η καθαρή ματιά απαιτεί φυσικά και καθαρότερη σκέψη.

            Αν υπάρχουν σοβαροί πολιτικοί στην πατρίδα μας, δεν πάνε σε χορούς και πίτες, κάθονται και δουλεύουν από τη θέση που τους τοποθέτησε ο απλός πολίτης για το κοινό καλό. Για το κοινό καλό και όχι το κομματικό καλό. Θέλω να πιστεύω ότι πράγματι υπάρχουν κάποιοι, ελάχιστοι ίσως πολιτικοί, που ασχολούνται με τα μεγάλα προβλήματα στο εσωτερικό αλλά και στις διεθνείς σχέσεις. Αλλά αυτοί που εργάζονται είναι συνήθως αθόρυβοι. Οι άλλοι -οι περισσότεροι- που φαίνονται, απλά κάνουν κρότο.

            Όλα έχουν να κάνουν με τον βαθμό μειονεξίας του καθενός.

Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος