Απάντηση στην Αδελφότητα Ψαραίων

 Απάντηση στην Αδελφότητα

Η επιστολή που μου δόθηκε ηλεκτρονικά από την Αδελφότητα Ψαραίων, δημοσιεύθηκε στην σελίδα  Opsarion.  Το θέμα της έχει να κάνει με τον γράφοντα και τον τρόπο που παρουσιάζει τα γεγονότα και ασκεί την κριτική του σε συγκεκριμένες αποφάσεις της.

Η επιστολή της Αδελφότητας, δεν έχει δύναμη λόγου, και δεν απαντά σε όσα «εις βάρος της ανέφερα». Θα μπορούσε να το έκανε αν μπορούσε, αλλά αδυνατεί, τα γεγονότα κλίνουν προς την πραγματικότητα που καταθέτω και που δυστυχώς μάλλον δικαιολογούν το δημοσίευμά μου.

Η Αδελφότητα γνωρίζει καλά, ότι ο γράφων ήταν, είναι, και θα είναι, πάντα κοντά στην Αδελφότητα ανεξάρτητα ποιος/ ποιοι την διοικούσαν ή την διοικούν. Συνεπώς η κριτική που ασκώ δεν έχει ίχνος κακοπροαίρετης κριτικής αλλά καταγραφής της πραγματικότητας.  Και την πραγματικότητα (πρόβλημα δεξαμενής) την δημιούργησε η Αδελφότητα με την επιπόλαιη απόφασή της χωρίς να συμβουλευθεί ειδικούς επιστήμονες. Σε αυτό όμως δεν απαντά.

Όπως θα μπορούσε (κι έπρεπε) να ρωτήσει όλους τους Ψαραίους, διότι,  όλοι έχουν λόγο στο χωριό μας. Ούτε στο σημείο αυτό μου απαντά. Την άποψή μου όμως την βαπτίζει αρνητική σκέψη!

Αλλά θα υιοθετήσω την ωραιότατη και διδαχτική παροιμία που μου χάρισε: «τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι» και δεν θα ασχοληθώ άλλο με το θέμα αυτό για να γίνω αρεστός και αγαπητός σε αυτήν.  Με λίγα λόγια, θα σιωπήσω εντελώς στο θέμα αυτό αφού αυτό μου προτείνει.

Κλείνοντας, να πω ότι μερικές φορές ο λόγος μου είναι οξύς. Θα μπορούσε να ήταν μαλακότερος είναι η αλήθεια. Είναι ένα από τα πολλά ελαττώματα μου που προσπαθώ να διορθώσω. Η ουσία όμως είναι η ίδια. Η Αδελφότητα υπάρχει για να ενώνει και όχι για να διαιρεί. Το τονίζω αυτό, διότι λανθασμένες πρακτικές γεννούν προβλήματα.

 

 

 

 

Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος